Γιάννης Μακρυγιάννης

Είναι πρόβλημα που αγγίζει πλέον τις θεσμικές δομές της κοινωνίας. Ακόμη και εκείνες που είναι υποτίθεται θεματοφύλακες του κράτους δικαίου και της προστασίας των ανθρώπων από μεσαιωνικές βαναυσότητες, όπως η Δικαιοσύνη.

Μέχρι τώρα ήταν εμφανές ότι το δηλητήριο της Χρυσής Αυγής είχε ποτίσει τα σώματα ασφαλείας, ιδίως την αστυνομία και ιδίως τα πιο χαμηλά, αμόρφωτα και κομπλεξικά επίπεδά της. Η Χρυσή Αυγή λαμβάνει άλλωστε τεράστια και εξωφρενικά εκλογικά ποσοστά στην αστυνομία.

Ξέραμε επίσης ότι στρατιωτικοί γοητεύτηκαν από την ιδεολογία της Χρυσής Αυγής – ορισμένα φιντάνια τέτοιου είδους βρέθηκαν και στην ευρωβουλή, με πρώτο μέλημά τους πώς θα διορίσουν τα ίδια τους τα παιδιά, σε μία μεγαλειώδη επίδειξη φαυλότητας και υποκρισίας. Αλλά και πάλι ξέραμε ότι είναι απολύτως λογικό και αναμενόμενο να γλιστρήσουν οι «στρατόκαβλοι» και αρρωστημένοι καραβανάδες στην ακροδεξιά- αλίμονο με τόσο «εθνοκιστικοπίτουρο» στο κεφάλι τους!

Να ακουμπά και να καθορίζει όμως η ακροδεξιά τις αποφάσεις της δικαιοσύνης δεν ήταν από τα πιο αναμενόμενα. Τουλάχιστον όχι μετά την προσπάθεια που έχει ξεκινήσει μέσω και της δικαιοσύνης για να εξαρθρωθεί η εγκληματική ναζιστική οργάνωση.

Αλλά προφανώς η προσπάθεια αυτή έχει περιοριστεί στο, ας το πούμε έτσι, πολιτικό της σκέλος. Κάποιοι κορυφαίοι δικαστικοί δηλαδή ανέλαβαν το βάρος και με πλήρη πολιτική κάλυψη προσπαθούν να αποκαταστήσουν τη νομιμότητα και να αποδώσουν δικαιοσύνη ως προς τις κεντρικές δράσεις της συμμορίας αυτής.

Από κάτω όμως, στις χαμηλότερες βαθμίδες της δικαιοσύνης τα πράγματα είναι όπως στα πιο άθλια καταγώγια του κοινωνικού περιθωρίου: Φασισμός, ρατσισμός, ξενοφοβία, ασυλία και ανοχή σε όσους έχουν μετατρέψει τον ανθρώπινο πόνο και τη δυστυχία των μεταναστών σε πηγή πλούτου και εξάσκησης των πιο βίαιων ενστίκτων.   

Η εισαγγελία του Αρείου Πάγου οφείλει να αντιμετωπίσει, με αφορμή την Αμαλιάδα και τις φράουλες, με τον πιο αποφασιστικό τρόπο αυτές τις φωλιές του φιδιού μέσα στη δικαιοσύνη. Δικαστές και συστήματα απονομής της δικαιοσύνης, όπως τα λεγόμενα μικτά ορκωτά, που αναπαράγουν και επικροτούν το τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα με την τυφλή βία και την καταρράκωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της ίδιας της ανθρώπινης ζωής, δεν μπορούν να έχουν θέση στον θεσμό.