Βασίλης Στεφανακίδης

 Το αίτημα της ελληνικής πλευράς που τελικά έγινε δεκτό, αναμφίβολα  έχει τη σημασία του.
Κακά τα ψέματα, είναι άθλιο και πολυπαιγμένο το σκηνικό με τους κουστουμάτους τροικανούς να μπαίνουν και να βγαίνουν αγέλαστοι και σκυθρωποί από υπουργείο σε υπουργείο.

 Λένε μάλιστα κάποιοι πως τις ημέρες που μας επισκεπτόταν τα τελευταία 4 χρόνια οι τροικανοί, έπεφτε ακόμα και η κατανάλωση στην αγορά για να μην πούμε πόσο έπεφταν τα ποσοστά των δυο κυβερνητικών κομμάτων με κάθε επίσκεψη.

Το όλο θέμα όμως κατά την άποψη μου, περιέχει περισσότερο εντυπώσεις και συμβολισμούς και λιγότερη ουσία.

 Και τούτο γιατί, το να συναντηθούν σε ουδέτερο έδαφος με τους Έλληνες υπουργούς, δεν σημαίνει πως θα  μαλακώσουν οι  τεχνοκράτες ή ότι θα ρίξουν νερό στο κρασί τους και τις απαιτήσεις τους. Ίσα-ίσα το αντίθετο. Ούτε φυσικά σημαίνει  ότι απαλλασσόμαστε δια παντός  από την παρουσία τους και κυρίως από τις εντολές τους.

Είναι σαφές ότι, αν δεν τηρήσουμε όλα τα προαπαιτούμενα και δεν ψηφίσουμε όλους  εκείνους τους νόμους που μας έχουν επιβάλλει και έχουμε αποδεχθεί, όχι την τελευταία δόση δεν παίρνουμε, αλλά ούτε καν κουβέντα μπορούμε να αρχίσουμε για την ελάφρυνση του χρέους.

Με άλλα λόγια η απόφαση του 2012 του Ecofin για επανεξέταση του  θέματος της ελάφρυνσης του χρέους, είναι άνευ περιεχομένου γιατί είναι άμεσα εξαρτημένη από την έκθεση της τρόικας που πρέπει να λέει ότι , είναι όλα καλώς καμωμένα από την πλευρά μας.

Γι αυτό άλλωστε οι διαρροές που  γίνονται τόσο από το ΔΝΤ όσο και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αναφέρονται μόνο στις υποχρεώσεις μας  και τα ανοικτά θέματα όπως το ασφαλιστικό, οι ομαδικές απολύσεις, τα στρες τεστ των τραπεζών, τα εφάπαξ και τα επικουρικά, οι νόμοι που πρέπει να ψηφισθούν μέσα στον Αύγουστο όπως το πολυνομοσχέδιο, το δασικό κλπ αλλά και ο προϋπολογισμός του 2015 χωρίς όμως ,προσέξτε, να λένε  λέξη για την επιδίωξη της ελληνικής κυβέρνησης για φοροελαφρύνσεις στο πετρέλαιο θέρμανσης και στην εισφορά αλληλεγγύης.

Ούτε βέβαια, επειδή στις αρχές Σεπτεμβρίου η ανάκριση θα γίνει στο Παρίσι,  σημαίνει πως δεν πρόκειται να ξαναπατήσουν το πόδι τους στην Αθήνα.

 Στο τέλος Σεπτεμβρίου θα έρθουν για τον τελικό έλεγχο και ίσως τότε να αναλάβει ο ίδιος ο πρωθυπουργός να τους δει και να τους θέσει αυτά τα θέματα που ήδη έχει υποσχεθεί  στην ελληνική κοινωνία. Για την αποδοχή ή μη του αιτήματος ,δεν μπορεί κανείς να προδικάσει αλλά το βέβαιο είναι ότι δεν θα μπορεί να το εξαγγείλει στα εγκαίνια της ΔΕΘ όπως θα ήθελε.

 Και δεν ξέρω αν θα μπορέσουν να καταλήξουν καν στις 100 δόσεις για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές μια και όπως μαθαίνουμε οι όροι που βάζουν οι τροικανοί είναι επαχθέστεροι ακόμα και από την μη ύπαρξη πολλών δόσεων!

Και μπορεί τώρα, στην καρδιά του καλοκαιριού ,να δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι στραβά- κουτσά, τσουλάει το πράγμα, η πραγματικότητα όμως  είναι εντελώς διαφορετική και οι εξελίξεις θα εξαρτηθούν από πολλές σταθμισμένες  αλλά και αστάθμητες παραμέτρους. Το Φθινόπωρο αυτό, θα είναι ίσως το πιο  κρίσιμο από τότε που μπήκαμε στην κρίση. Αυτούς τους μήνες θα κριθεί αν θα βγούμε από τα μνημόνια, αν θα μας ελαφρώσουν το χρέος και με τις όρους και εν τέλει αν θα μπορέσουμε να σταθούμε μόνοι στα πόδια μας και να λειτουργήσουμε ξανά σα χώρα  ελεύθερη και ανεξάρτητη κι αν θα καλυφθούν τα ελλείμματα της Δημοκρατίας μας!