Δημήτρης Δανίκας

Περασμένα ξεχασμένα. Πλάνη δυσθεώρητη. Επικίνδυνη. Παραπλανητική. Για πολλούς λόγους. Με τίτλο «συμπτώσεις της ίδιας διαδρομής». Εχουμε και λέμε:

Γιατί «εάλω η χώρα»; Επειδή ευάλωτη η κοινωνία. Επειδή ανώριμη η ίδια κοινωνία. Επειδή διαφθορά. Επειδή ανελέητη και κατά συρροή εξαγορά πολιτικών συνειδήσεων. Επειδή ανοχύρωτες οι συνειδήσεις. Επειδή ο Αναξ, η ανώτατη αρχή, οργάνωνε το δικό του coup d’ etat. Επειδή ο λεγόμενος «Γέρος της Δημοκρατίας» Γεώργιος Παπανδρέου εξαντλούσε τα πυρομαχικά του σε διαδηλώσεις και ατελείωτα λογύδρια. Επειδή ο κυβερνήτης εκείνης της εποχής, ο μακαρίτης Παναγιώτης Κανελλόπουλος, παρέα με τους συνεργάτες του, ροχάλιζαν ύπνο κρητικών αμνοεριφίων. Και επειδή οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν φροντίσει να μετακινήσουν τη συμμορία από τα ακριτικά χωριά στην Αθήνα. Μεθερμηνευόμενο, τους παρέδωσαν τα κλειδιά της Ψωροκώσταινας!

Ποιες οι συμπτώσεις με την 21η Απριλίου του 2014; Το ίδιο ευάλωτη η κοινωνία. Για διαφορετικούς λόγους. Το ίδιο ανώριμη. Για διαφορετικούς λόγους. Ακόμα χειρότερη διαφθορά. Τρισχειρότερη διαπλοκή. Το ίδιο ανοχύρωτες οι συνειδήσεις. Τα ίδια πάνω κάτω λογύδρια. Οι ίδιες πάνω κάτω υποσχέσεις. Ιδιοι και ακόμα πιο βάρβαροι οι φασιστικοί θύλακες στην κρατική μηχανή. Πέρασαν τόσα χρόνια, σχεδόν μισός αιώνας, για να καταλήξουμε εκεί που είχαμε βρεθεί. Στον ίδιο σκληρό πυρήνα.

Ομως, για να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους, μία η βασική αιτία. Η επιτομή της ουσίας. Οτι και τότε, αλλά και τώρα, εκατοντάδες χιλιάδες Νεοέλληνες εύχονται τρία πράγματα. Το πρώτο, «να καεί, να καεί, το μπουρδέλο η Βουλή». Το δεύτερο, «κρεμάστε τους κλέφτες στην πλατεία Συντάγματος». Και το τρίτο, που τα συνοψίζει όλα, «να έρθει επιτέλους κάποιος θεόσταλτος Σωτήρας να επιβάλει Νόμο, Τάξη, Δικτατορία». Οποιος νομίζει ότι υπερβάλλω, ας κάνει μια βόλτα στις λαϊκές γειτονιές, στα καφενεία και στα ταβερνεία.

Μπορεί το πλήθος των στελεχών της Χρυσής Αυγής να καταλήξει πίσω από τα σίδερα της φυλακής. Μπορεί αυτό το νεοναζιστικό εξάμβλωμα να τεθεί εκτός νόμου. Μπορεί να απαλλαγούμε προσωρινά από τις επελάσεις των μαυροχιτώνων του Νικόλαου Μιχαλολιάκου. Μπορεί όλος αυτός ο εσμός να εξαερωθεί από τη Λήθη και τον Χρόνο. Ομως αν όλοι εμείς δεν πληρώσουμε τρεις λογαριασμούς στο ταμείο της συνείδησής μας, τότε πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι κάποιο αντίστοιχο χρυσαυγίτικο φάντασμα, κάποιου «σοβαρού» Μπαλτάκου, θα αιωρείται άνωθεν των κεφαλών μας.

Πρώτο: Γνώση και ιστορική εμπειρία. Οτι πρώτα σαπούνια οι μετανάστες. Ολων των χρωμάτων. Επειτα οι Εβραίοι. Υστερα οι αριστεροαναρχικοί. Και στο τέλος Εσύ!
Δεύτερο: Προοπτική. Τι κόσμο επιθυμούμε για το μέλλον της πατρίδας και των παιδιών μας. Σύγχρονο; Ευρωπαϊκό; Πολιτισμένο; Ε, τότε ο φασισμός, ο κυρίαρχος εχθρός!

Τρίτο: Αυτογνωσία. Οι πολιτικοί, σάρκα εκ της σαρκός μας. Ευθεία αντανάκλαση του επιπέδου, της συγκρότησης και των επιλογών μας. Που πάει να πει, ο πρώτος Σωτήρας είσαι Εσύ. Οπως έλεγε και ο Ανδρέας Κάλβος, «θέλει αρετή και τόλμη η Ελευθερία».