Βασίλης Στεφανακίδης

Βλέποντας τώρα σε ποιους ανέθεσαν το «ανακριτικό έργο» της Ευρωβουλής, γίνεται σαφές ότι όλα γίνονται για το θεαθήναι και στο τέλος θα βγει ένα πόρισμα-«σούπα» που και την τρόικα θα καλύπτει και θα αιτιολογεί όλα όσα έλαβαν χώρα για τη «διάσωσή» μας από τη χρεοκοπία. Μια κακέκτυπη αντιγραφή των πορισμάτων που κατά καιρούς εκδίδουν οι ελληνικές εξεταστικές επιτροπές της Βουλής, οι οποίες αντί να φωτίζουν τα διερευνώμενα σκάνδαλα, τα συσκοτίζουν περισσότερο και στο τέλος όλοι βγαίνουν λάδι. Ακόμα και ο Τσοχατζόπουλος.

Υπάρχει μια σοφή ρήση που λέει «αν θες να μη λυθεί ποτέ ένα πρόβλημα, ανάθεσέ το σε μια επιτροπή». Κάτι τέτοιο είχαν προφανώς στο μυαλό τους οι εμπνευστές της Εξεταστικής της Ευρωβουλής. Ετσι βρήκαν έναν πούρο δεξιό ευρωβουλευτή και έναν σοσιαλιστή από τους ακραίους και τους όρισαν ως «εισαγγελείς» να διερευνήσουν τα λάθη της τρόικας στην Ελλάδα.
Οι απόψεις των δύο σε όλα τα ζητήματα απέχουν παρασάγγας και εξαρχής φαινόταν βέβαιο ότι στο τέλος θα υπάρχουν δύο πορίσματα, τα οποία θα αναλάβει να συγχωνεύσει το Ευρωκοινοβούλιο, όπου επί του παρόντος την πλειοψηφία έχουν οι κεντροδεξιοί.

Δύο ευρωβουλευτές για τους οποίους στο Στρασβούργο δεν ακούς και ιδιαίτερα κολακευτικά σχόλια όσον αφορά την αντίληψή τους και οι οποίοι ήρθαν στην Αθήνα και καλά για επιτόπια έρευνα αν και ήδη στο προπόρισμά τους σπεύδουν να υιοθετήσουν το συμπέρασμα πως το ελληνικό πρόγραμμα ήταν απολύτως επιτυχές και απολύτως απαραίτητο. Ο Αυστριακός του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος ατύπως, χωρίς καν να ανακοινωθεί, συνάντησε τον Αντώνη Σαμαρά και ο Γαλλοβιετναμέζος αριστεροσοσιαλιστής τον Αλέξη Τσίπρα. Είχαμε την απορία, γιατί άραγε; Οχι για πολύ, όμως, αφού οι ίδιοι φρόντισαν να μας το ξεκαθαρίσουν με τις δηλώσεις και τις αντιδεοντολογικές τους παρεμβάσεις στα εσωτερικά μας.

Ο μεν δεξιός και γαμπρός του Κουρτ Βαλντχάιμ (τον θυμάστε τον πρώην γ.γ. του ΟΗΕ, μετέπειτα καγκελάριο της Αυστρίας, για τον οποίο στα δυσμάς του βίου του αποκαλύφθηκε ότι είχε υπηρετήσει ως αξιωματικός των Ες-Ες στη Θεσσαλονίκη με ενεργό ρόλο στην εξόντωση του εβραϊκού πληθυσμού της πόλης) επιχείρησε μια εντελώς άγαρμπη και καταδικαστέα παρέμβαση εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, ο δε Γαλλοβιετναμέζος, στον αντίποδα, προσπάθησε να παράσχει πλήρη κάλυψη στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Κι αυτό που έμεινε τελικά ως αίσθηση είναι πως δεν μας έφταναν τα δικά μας βάσανα, έχουμε τώρα και τους ευρωσκυλοκαβγάδες πάνω στα αποκαΐδια της χώρας μας, τους φθηνούς εντυπωσιασμούς λόγω των επερχόμενων ευρωεκλογών για να «τσιμπήσουν» οι εκλογείς σε Ελλάδα και Ευρώπη και να μη ζυγώσουν τους ευρωσκεπτικιστές, που είναι και ο μεγάλος φόβος της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Αν ο εν λόγω φόβος μεταφραστεί και στην κάλπη, ενδέχεται η επομένη των εκλογών να δημιουργήσει μια εντελώς διαφορετική Ευρώπη από αυτή που έχουν στο μυαλό τους οι σημερινοί ηγέτες της, όπως η Μέρκελ και οι συνοδοιπόροι της, που ενώ φέρουν την αποκλειστική ευθύνη για τη μείωση του κοινωνικού κράτους σε όλη την Ευρώπη, τη διόγκωση της ανεργίας και τη φτωχοποίηση όλου σχεδόν του Νότου, επιμένουν στην ίδια συνταγή που κάνει τις πλούσιες χώρες πλουσιότερες και τις φτωχές φτωχότερες, μετερχόμενοι όλα τα μέσα. Αυτό αποτυπώνεται και στην τελευταία τους ιδέα, να κουρεύουν δηλαδή εφεξής τις περιουσίες των πολιτών των οποίων οι χώρες αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, με τον φόβο να είμαστε και πάλι εμείς το πειραματόζωο του νέου μέτρου.