Δημήτρης Δανίκας

Την λεγόμενη και Budensbank. Οτι δηλαδή για την σωτηρία μιας χρεοκοπημένης εθνικής οικονομίας πρέπει να κουρευτούν οι καταθέσεις των πολιτών της. Να συμβάλουν κι αυτοί στην προσπάθεια εξόδου από την καταστροφή. Πως θα σου φαινόταν αυτό; Να σου κουρέψουν τις καταθέσεις και να σε στείλουν αδιάβαστο στα σκουπίδια; Πως;

Πριν τα νεύρα σου γίνουν τσατάλια και πριν καταλήξεις, ωρυόμενος, στα κάγκελα. Σκέψου σοβαρά. Ως Φιλανδός. Ο οποίος μάλιστα κάθε φορά που του λέει η κυβέρνησή του ότι πρέπει να συνεισφέρει με τον οβολό του στην διάσωση της ελληνικής οικονομίας, ωρύεται κι αυτός. Τους μπήξε και δείξε, τους ανεπόκοπους, τους τεμπέληδες, τους ελληνάρες που αντί να δουλεύουν όλους μας κοροιδεύουν. Για σκέψου το καλύτερα

Επειδή, σου λέει, έχεις κι εσύ μικρό μερίδιο ευθύνης. Γιατί εσύ με την ψήφο σου, συνέβαλες σ αυτό το κυβερνητικό χάλι. Γιατί η συντριπτική πλειονότητα βολεύτηκε στις υπηρεσίες. Γιατί αρνήθηκες και αρνείσαι να μετακινηθείς προς την παραγωγή. Γιατί κι εσύ έγλειψες κοκκαλάκι από τα θαλασσοδάνεια. Γιατί δεν πληρώνεις τις δόσεις σου. Γιατί φοροδιαφεύγεις. Και γιατί εν τέλει περιμένεις την σωτηρία σου από τους ευρωπαίους συμμάχους. Μου θελες σκληρό νόμισμα και ευρωπαικά σαλόνια; Αρπα την τώρα. Χρωστάς; Πληρώνεις!

Τι θέλω να πω; Το εντελώς απλό. Είσαι έλληνας; Ε τότε η Τρόικα είναι ο χειρότερός σου εχθρός. Η Τρόικα, η Μέρκελ, ο Σόιμπλε, η Λαγκάρντ και όλο το κακό ευρωπαικό κατεστημένο. Είσαι φιλανδός, γερμανός, αυστριακός; Ε τότε η Ελλάδα είναι ο παρίας και το βαρίδι. Ο έλληνας ο ρεμπεσκές, ο απατεώνας, ο τσανακογλύφτης

Εξαρτάται, δηλαδή, από ποια θέση μιλάει κανείς. Για να καταλάβετε μπείτε στον κόπο να κάνετε μια απλή αντιστορφή. Η Φιλανδία στην θέση της χρεοκοπημένης Ελλάδας και η Ελλάδα στην θέση της ευημερούσας Φιλανδίας. Ωραία; Καθόλου. Γιατί ο «μέσος» έλληνας θα έλουζε τους φιλανδούς με πάσης φύσεως κοσμητικά που θα κατέβαζε η γκλάβα του. Εγώ να πληρώσω για να σωθεί ο Φιλανδός; Ρε ουστ από εδώ!

Επομένως ποια αλληλεγγύη και ποια κοινή ευρωπαική στέγη. Σημασία έχει το πορτοφόλι. Εχεις; Ε τότε join the club των Βρυξελών. Δεν έχεις; Ε τότε όλοι μαζί και ο ψωριάρης χώρια. Το συμπέρασμα απλό. Οταν με την ένταξη της χώρας στο euro ο Σημιτάκος άνοιγε σαμπάνιες και όταν όλοι εμείς ονειρευόμαστε ευρωπαικά σαλόνια, ξεχάσαμε την αθάνατη ρήση των προγόνων μας. Που πας Καραμήτρο ξυπόλητος στ αγκάθια;