Δημήτρης Δανίκας

Καθένας  ανάλογα  με την  κατάστασή του. Οι συστημικοί  περιμένουν ανατροπή. Δηλαδή  να  εξέλθουμε από το Μνημόνιο. Στα χαρτιά φυσικά. Να μετρήσουμε  πρωτογενές πλεόνασμα.  Στα  λογιστικά τεφτέρια  φυσικά. Να ανακάμψει η  Οικονομία. Για τις επιχειρήσεις  φυσικά. Και εν τέλει να εξαγγείλει η κυβέρνηση  του Αντωνοβαγγέλη  την   σωτηρία και την έξοδο της Ψωροκώσταινας στις  Αγορές. Νενικήκαμεν  όπως αναφωνεί  ο   «δάσκαλος»  Γιάννης Ζουγανέλης στο παίγνωστο  διαφημιστικό του ΟΠΑΠ!

Ανατροπή  περιμένουν  και οι   πάσης φύσεως  αγανακτισμένοι. Δηλαδή  η κυβέρνηση να αναγκαστεί να κηρύξει εθνικές  εκλογές. Να  βγει  πρώτος ο Τσίπρας.  Να αναλάβει τις τύχες της χώρας  η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ. Να την κοπανήσουμε από το Μνημόνιο. Να μοιράσει ο Δραγασάκης φραγκοδίφραγκα. Να   σωθεί η Ψωροκώσταινα από τους τοκογλύφους. Να  βγάλουμε γλώσσα  στην Μέρκελ. Και να επιστρέψουμε στο  2007. Νενικήκαμεν  όπως αναφωνεί ο  «δάσκαλος» Γιάννης Ζουγανέλης  στο πασίγνωστο διαφημιστικό του ΟΠΑΠ!

Ανατροπή  περιμένουν και  οι αδιόρθωτοι νοσταλγοί της  21ης Απριλίου. Δηλαδή να γίνουν     αυτοδιοικητικές   εκλογές. Να  βγει  δήμαρχος Αθηναίων  ο Ηλίας Κασιδιάρης. Να μοιράζουν    ελευθέρως  οι   Χρυσαυγίτες  συσσίτια σε όλες της   γειτονιές της πρωτεύουσας. Πλην  Βορείων και Νοτίων  προαστίων. Να θριαμβεύσει η πρόβα τζενεράλε  προς την κατάληψη της  εξουσίας. Να αναγκαστούν τα δύο  κόμματα  της ΝΔ και του Τσίπρα να σχηματίσουν κυβέρνηση εθνικού  σκοπού. Κι  έτσι στις μεθεπόμενες  εθνικές εκλογές ο  Μιχαλολιάκος να  βγει πρώτος και να  εγκαθιδρύσει    δικτατορία. Νενικήκαμεν και οι Χρυσαυγίτες. Οπως ανακράζει   και  ο  «δάσκαλος» Γιάννης Ζουγανέλης  στο πασίγνωστο  διαφημιστικό του ΟΠΑΠ!

Πάνω κάτω  το ίδιο εύχονται και περιμένουν τα μέλη και οι  φίλοι  του ΚΚΕ. Από «αρχαιοτάτων»  χρόνων προετοιμάζονται  για την  ανατροπή. Οπως  λέει και ο Λάκης Λαζόπουλος «αυτοί εξακολουθούν να πιστεύουν ότι κατέχουν  την αντιπροσωπεία μιας  βιομηχανίας που  παγκοσμίως κατέβασε ρολά». Δηλαδή  να σκαρφαλώσει το  εκλογικό ποσοστό  σε  διψήφιο  αριθμό. Εστω να το πλησιάσει.  Να ισχυροποιηθεί  το  Κόμμα  στην  κοινωνία. Να πολλαπλασιαστεί η  δύναμη του ΠΑΜΕ. Να πολλαπλασιαστούν οι  απεργιακές κινητοποιήσεις. Να  επανέλθουν στην «οικογένεια»  οι «άσωτοι»  που την κοπάνησαν  κατά ΣΥΡΙΖΑ μεριά. Κι έτσι  να  αρχίσει να  αχνοφέγγει  κάποια ψιλή αχτίδα αισιοδοξίας.  Νενικήκαμεν κομμουνιστικά!

Περίπου άπαντες  περιμένουμε   σωτηρία από  κάπου, από κάποιον  εκεί  ψηλά.  ΟΙ συστημικοί από  τον Στουρνάρα. Οι  αγανακτισμένοι από τον Τσίπρα. Οι Χρυσαυγίτες από τον Κασιδιάρη. Και οι κομμουνιστές από το Κόμμα. Ρε μπαγάσα.  Λέω καθώς  κοιτάζω την  φάτσα μου  στον καθρέφτη μου. Με τον ένα η τον άλλον τρόπο, όπως  είθισται στις   Φοιτητικές  εκλογές, όλοι  αυτοί οι  αρχηγοί  συν   γυναιξί και   τέκνοις  θα ανακράξουν «νενικήκαμεν». Ομως εσύ  μαύρε και άραχνε, όπως  έλεγε   η  νόνα μου, τι θα ανακράξεις όταν ολοκληρωθεί  το   σωτήριο έτος του 2014; Χαχάνομεν;