Δημήτρης Δανίκας

Λες;  Μπορεί!  Κοίτα  να  δεις.  Ο Σαμαράς  να   τα καταφέρει και   εθνικός  ήρωας  να  ανακηρυχθεί! Απίστευτο;   Εντελώς.  Πάντως προς το παρόν οι αριθμοί   δεν είναι  τόσο απογοητευτικοί.  Ενα  αυτό. Και  το κυριότερο οι πολίτες  πορεύονται με  σκυμμένα  κεφάλια  αλλά  εντελώς  σιωπηλώς. Δεύτερο και καλύτερο  αυτό. Για  τον Σαμαρά  τον πρωθυπουργό

Ομως  για να  συμβεί αυτό πρέπει πρώτα  να  φτωχοποιηθεί εντελώς  ο εργαζόμενος  λαός.  Η παραμονή  μιας  τόσο   ξεχαρβαλωμένης   χώρας  στις  ισχυρές  δυνάμεις  της ευρωζώνης προυποθέτει  μια  ανευ προηγουμένου  «διόρθωση».  Ολοι  να κοντύνουν  στο μισό.   Οι  μισθοί και  οι αξίες  της  προσωπικής περιουσίας  του  καθενός. Τόσο  απλό  και  τόσο επώδυνο. Ειδικά  για  τον μεροκαματιάρη  και  τον ανυπεράσπιστο λαό

Παράλληλα  μ αυτό  πρέπει  να γκρεμιστούν τέσσερα  χαλύβδινα  ντουβάρια.  Που  πάνω  τους πέφτουν  και θρυμματίζουν  τα κρανία  τους όλες  οι  προσπάθειες.  Για ανάκαμψη  και  επιστροφή  στις  Αγορές

Δηλαδή   ο  μηχανισμός  του  Δημοσίου.  Οπου  όχι  μόνο   παραφορτωμένος  αλλά  και  ακατάλληλος  γιατί  αναχρονιστικός,  γερασμένος και  άχρηστος

Δηλαδή η εκτεταμένη και  ασύλληπτη   φοροδιαφυγή. Γεγονός  που   περιορίζει  σημαντικά    τα  κρατικά  έσοδα

Δηλαδή  η  επικών  διαστάσεων  ανεργία.  Ειδικά   στους νέους.  Σαν  κοινωνικό  τσουνάμι έτοιμο   να πυροδοτήσει ανάφλεξη  και  τυφλή  ταραχή

Και δηλαδή  ανάπτυξη  της  παραγωγής. Χωρίς αυτήν και  χωρίς  την  αντιστροφή του  οικονομικού  μοντέλου από  τις εισαγωγές  στις  εξαγωγές δεν  υπάρχει   ελπίδα  για έξοδο  και  προσαρμογή

Υπάρχουν    δυνατότητες  και περιθώρια για να συντελεστούν  όλες αυτές  οι  μεταρρυθμιστικές  αλλαγές;  Αν  λάβω  σοβαρά υπόψη  μου  τους  σημερινούς  ρυθμούς  και  το επίπεδο των ανθρώπινων   δυνάμεων, η απάντηση είναι αρνητική. Γιατί ο ανήφορος είναι   δύσκολος  και επίπονος.  Γιατί η Ελλάδα  εξακολουθεί να πορεύεται με σχέσεις φεουδαρχικής κοπής.  Και   γιατί ο καπιταλισμός είναι κρατικοδιαίτος και παρασιτικός

Αν  τώρα  κοντά   σ αυτά   προσθέσω και  τον  παράγοντα  της  διεθνούς  ύφεσης,  ε τότε  τα πράγματα αν  και   φαίνονται κάπως  θετικά,  στην πραγματικότητα η κατάσταση  μοιάζει  με  την   χύτρα  που   βράζει και  την  νοικοκυρά  που  λόγω  φλυαρίας την  έχει ξεχάσει αναμμένη  στην   φωτιά

Με  απλά  λόγια. Τα  στοιχεία  μπορεί  να  είναι  κάπως ενθαρρυντικά. Ομως  όπως  έλεγε  και  ο  μέγας   δημαγωγός   και  επονομαζόμενος    «γέρος  της  Δημοκρατίας» Γεώργιος  Παπανδρέου «όταν  ευτυχούν  οι  αριθμοί  δυστυχούν  οι άνθρωποι»!