Δημήτρης Δανίκας

Πολλές φορές-τις περισσότερες-μπερδεύουμε δύο πράγματα εντελώς διαφορετικά και ολότελα μεταξυ τους εχθρικά. Τις επιθυμίες μας με την πραγματικότητα. Και επειδή κατά βάθος γνωρίζουμε την σκληρή, αδυσώπητη πραγματικότητα, για αυτό μεταφέρουμε το υποκειμενικό «θέλω» στο αντικειμενικό «είναι».

Και το κάνουμε αυτό, επειδή αδυνατούμε ν αλλάξουμε τους όρους και τις συνθήκες. Τουτέστιν, όπως έλεγε κι η λατρευτή νόνα μου «βαριά η καλογερική παιδάκι μου». Τα παραδείγματα πολλά. Ανασύρω, έτσι πρόχειρα, δύο απ αυτά. Πρόσφατα και καυτά.

Αν δηλαδή εσύ, εγώ, εμείς βρισκόμασταν στην θέση του Μελισσανίδη, του επονομαζόμενου «Τίγρη», τι θα κάναμε; Θα αγοράζαμε και θα φορτωνόμασταν τα χρέη τις ΑΕΚ; Που πάει να πει ότι θα βάζαμε το χέρι στην τσέπη να βγάλουμε καμμιά εκατοσταριά εκατομμύρια euros, έτσι για την ψυχή της μάνας μας; Αστειότητες.

Μα φυσικά. Θα κάναμε αυτό που σχεδιάζει να κάμει ο Μελισσανίδης. Δηλαδή αφού πρώτα καταστραφεί η ομάδα. Και αφού στην συνέχεια γκρεμοτσακιστεί στην Γ κατηγορία, κι έτσι τα χρέη εξαφανιστούν, τότε θα ορμήσει ο Μελ ως μαινόμενος τίγρης και θα μας ξανακάνει «μάγκες». Οπως έχει πει.

Πάμε στο δεύτερο παράδειγμα. Κι αυτό εκ του τελευταίου ειδησεογραφικού δελτίου προερχόμενο. Πάλι με τον «Τίγρη». Συνοδεύομενο με τον έτερο εθνικοπατριώτη και γίγαντα σωτήρα, τον Κοπελούζο δηλαδή. Αμφότεροι με εξακόσια και κάτι ψιλά εκατομμυριάκια-αν τα βάλουν κι αυτά-αγοράζουν τον ΟΠΑΠ. Τουτέστιν τζάμπα πράγμα. Γιατί τα στοιχηματικά βγάζουν φράγκα πολλά Και γιατί η εν λόγω εταιρεία από τις ελάχιστες κερδοφόρες του Δημόσιου κορβανά

Το κόλπο είναι τόσο παλιό όσο και η ύπαρξη του καπιταλισμού. Το κράτος ξεπουλάει σε τιμή ευκαιρίας εταιρείες που έγιναν και λειτούργησαν με το υστέρημα των πολιτών. Οι καρχαρίες τις αγοράζουν σε τιμές εξευτελιστικές και αφού πρώτα τις ξεζουμίσουν στην συνέχεια τις επιστρέφουν. Ξεχραβαλωμένες και καταστρεμμένες.

Οχι μην κατηγορείτε τους δύο τίγρεις. Κι εσύ στην θέση τους το ίδιο θα έκανες. Η αλληλεγγύη και ο ουμανισμός είναι λόγια του αέρα και ιστορίες για τα νήπια. Ελα μπαγάσα ομολόγησέ το. Από τη μια τους βρίζεις από την άλλη λιγουρεύεσαι να τους μοιάσεις Ως εκ τούτου ο θάνατός μου η κερδοφορία σου. Επομένως. Ποιος θα φορτωθεί τα χρέη; Μα ποιος άλλος. Εσύ, εγώ, εμείς Τα κορόιδια δηλαδή

Ως εκ τούτου, αν καθίσεις και αθροίσεις τα θαλασσοδάνεια όλων των κρατικοδίαιτων καρχαριών τότε να τι πετιέται που λέει και το τραγούδι. Ποιοι πετιούνται στον σκουπιδοτενεκέ της φράου Ανγκελα Μέρκελ; Μα εσύ, εγώ, εμείς. Που πάει να πει η Ελλάδα της απέραντης ντροπής και μεγιστοτεράστιας καταστροφής.