Δημήτρης Δανίκας

Χαμένοι στην μετάφραση. Χαμένοι στην σκανδαλοθηρία. Χαμένοι στην σκηνοθετημένη τηλεοπτική επικοινωνία. Πως αυτό; Ιδού  λοιπόν. Ποιο το πρόβλημα με τη λίστα Λαγκάρντ; Διπλό. Το πρώτο ότι επί σειρά ετών περιφερόταν ως στικάκι- η σε άλλη μορφή- από συρτάρι σε συρτάρι, από υπουργικό γραφείο σε υπουργικό γραφείο και από τα χέρια του ενός αρμόδιου κρατικού αξιωματούχου στα χέρια έτερου κρατικού αξιωματούχου.

Τι το έκαναν; Ενας θεός ξέρει. Με τη γνώμη και την κρίση έγκυρων ποινικολόγων αυτό και μόνο, δηλαδή η κατοχή της λίστας, συνιστά κακουργηματική πράξη. Ετσι ακριβώς. Είναι, λένε, σαν ο Χ διευθυντής αστυνομικού  τμήματος να κατέχει παρανόμως στην οικία του ένα τόνο ηρωίνης. Τόσο απλό.

Μπήκε κάποιος φυλακή; Σιγά που θα μπει. Εδώ, ένας εξ αυτών, ο Βενζέλος εννοώ, εξακολουθεί να φιγουράρει ως κυβερνητικός εταίρος. Να κρατάει παρέα με τον Σαμαρά και τον κυρ Φώτη, το τιμόνι της χώρας. Το δεύτερο πρόβλημα ακόμα πιο αξιόποινο και αντεθνικό. Γιατί εδώ και τρία χρόνια το Δημόσιο δεν έχει εισπράξει μισή δεκάρα από τα λεφτά που έβγαλαν στο εξωτερικό όλοι αυτοί οι φοροκοπανατζήδες. Οσοι είναι αυτοί.

Που καταλήξαμε; Στα τρία ονόματα που υποτίθεται έσβησε από την λίστα ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Δηλαδή όλο αυτό το αξιόποινο και ανατριχιαστικό σουλατσάρισμα της λίστας πέφτει στο κενό. Ολος ο ντόρος, όλος αυτός ο θόρυβος εξαντλείεται στους τρεις συγγενείς του Παπακωνσταντίνου. Να το χάψουμε; Αν είναι δυνατόν. Γιατί εγώ, εσύ, εμείς με το καχύποπτο μυαλό μας ένα πράγμα σκεφτόμαστε. Οτι όλοι αυτοί, οι τάχα πατριώτες και σωτήρες, είχαν τους λόγους τους να κρύβουν στα συρτάρια τους και να περιφέρουν την λίστα στα γραφεία τους σαν να πρόκειται για προσωπικά τους δεδομένα. Επομένως; Την αλλοίωσαν. Επομένως άρχισαν τις απειλές και τους εκβιασμούς. Επομένως λειτούργησαν περίπου όπως τα μέλη της Μαφίας.

Εμείς φταίμε που σκεφτόμαστε έτσι; Καθόλου. Αφού εκείνοι δεν έπραξαν τα δέοντα ε τότε αυτοί οι ένοχοι. Οι υπόλογοι. Αυτοί οι επίορκοι. Και κοντά σ' αυτούς, αρκετοί σχολιαστές των τηλεοπτικών δελτίων και των talk shows. Επειδή αντί να τονίζουν και να υπογραμμίζουν την ουσία, αποπροσανατολίζουν με τις λεπτομέρειες και τους διαξιφισμούς στη διάρκεια των συνδριάσεων της προανακριτικής επιτροπής. Με απλά λόγια κανιβαλίζουν και ασελγούν πάνω στο τυμπανιαίο πτώμα της πάταξης της φοροδιαφυγής. Αυτό κάνουν. Γιατί αγαπητοί συνάδελφοι μπροστά στην ανελέητη και αχόρταγη φοροδιαφυγή και διαπλοκή, οι χαρακτηρισμοί που αντάλλαξαν Βενιζέλος με Ζωή Κωνσταντοπούλου μοιάζουν με κωμωδία της Finos Film.

Και για να τελειώνω. Η λίστα Λαγκάρντ ξεγυμνώνει εντελώς το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα. Και μετά έχουμε το θράσος να απαιτούμε από τους ξένους να δείξουν σεβασμό. Σε ποιους παρακαλώ; Σε ρεμπεσκέδες, κατσαπλιάδες, κομπραδόρους και σε αρχικλέφτες. Βρε ουστ απ' εδώ! Γιατί όπως έλεγε η αείμνηστη Τζένη Καρέζη «αυτή δεν είναι χώρα αλλά horror». Τουτέστιν τρόμος!