Γιάννης Αντύπας

«Τεχνικά» μιλώντας (σ.σ. με βάση το περιεχόμενο και τις  διάφορες εκφάνσεις της σύγκρουσης) η διαμάχη Βερολίνου- Αθηνών δεν  είναι πόλεμος και δε γίνεται  για θρησκευτικούς λόγους. Αλλά, δε χωρίζουν μόνο μερικά δις ευρώ τις  δύο πλευρές. Στη Γερμανία υπάρχει ένα ισχυρό λόμπι συμφερόντων που κινείται με διάθεση τιμωρίας της Ελλάδας με βάση την προτεσταντική ηθική. Η οποία απέχει εκατομμύρια έτη φωτός από τη δική μας «διονυσιακή λογική».

Το Βερολίνο έβαλε τους πολίτες του στα  εργοστάσια για να φτιάχνουν ψυγεία και αυτοκίνητα και έδινε δάνεια στους έλληνες για να τα αγοράζουν. Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που οι πρώτοι ήρθαν να κάνουν διακοπές και άρχισαν να πληρώνουν τους δεύτερους. Η πίεση προς το γερμανικό πολιτικό σύστημα αυξήθηκε.

Η πίεση έγινε  αφόρητη όταν οι γερμανοί πολίτες είδαν τους γείτονές τους έλληνες και τούρκους μετανάστες να προοδεύουν. Να έχουν ότι και οι ίδιοι και περισσότερα.

Πολιτικοί όπως η Μέρκελ και ο Σόιμπλε έπρεπε να βρουν έναν αποδιοπομπαίο τράγο. Για να δικαιολογήσουν τις θυσίες που είχαν ζητήσει από τους γερμανούς πολίτες. Ειδικά την περίοδο της επανένωσης. Βρήκαν, λοιπόν, τους έλληνες. Αξιοποίησαν την οικονομική κρίση και θέλησαν να κάνουν τη χώρα μας παράδειγμα. Όχι, όμως, παράδειγμα προς αποφυγή. Παράδειγμα τιμωρίας θέλουν να μας κάνουν.

Γιατί η δική μας περίπτωση δεν έχει μόνο χρήμα. Έχει και «ιδεολογικά» χαρακτηριστικά. Αυτοί είναι βόρειοι. Εμείς νότιοι. Αυτοί είναι δυτικοί. Εμείς ανατολίτες. Αυτοί είναι καθολικοί και  προτεστάντες. Εμείς ορθόδοξοι. Αφήστε που τους κοστίζουμε και λίγο. Το 2% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ έχει η χώρα μας. Το ρίσκο είναι μικρό.

Δυστυχώς, όμως, για την κυρία  Μέρκελ και τον κύριο Σόιμπλε  η Γη γυρίζει. Το ματσάκι γυρίζει. Πάμε στοίχημα, λοιπόν, ειδικά τώρα που μπορούμε να αλλάζουμε γνώμη και στη διάρκεια του «αγώνα».

Γερμανία- Ελλάδα… περιμένουμε  τα προγνωστικά σας.