Γιάννης Μακρυγιάννης

Πολλοί νομίζουν ότι το πρόβλημα της χώρας είναι η συμπεριφορά ενός κόμματος, δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ. Και πιστεύουν ότι εάν αντιμετωπίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ θα λύσουν και το πρόβλημα.

Φευ! Το πραγματικό και μεγάλο πρόβλημα είναι το οικονομικό και κοινωνικό αδιέξοδο. Είναι η διάλυση κάθε ίχνους κοινωνικής συνεκτικότητας. Είναι η διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Η ασφυξία στην αγορά. Η αποθέωση της δημοσιονομικής προσαρμογής, με πλήρη απουσία κάθε αναπτυξιακού σχεδίου. Είναι οι αυτοκτονίες. Η κατάθλιψη. Η απογοήτευση. Είναι δηλαδή όλες οι καταστροφικές συνέπειες μίας πολιτικής δυόμιση ετών, σε συνδυασμό με τις παθογένειες ολόκληρων δεκαετιών, που μας κληρονόμησε ο παλιός δικομματισμός.

Ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε απλά την κατάλληλη ώρα στο κατάλληλο σημείο. Εμφανίστηκε ως ο κατάλληλος πολιτικός σχηματισμός για να εκφράσει την κοινωνική απόγνωση. Κάτι που δεν μπορούσε να κάνει ούτε ο Κουβέλης, ούτε το ΚΚΕ για διάφορους λόγους.

Ανεξαρτήτως εάν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν προετοιμασμένος – που δεν ήταν – να συμπεριφερθεί ως πραγματικά μεγάλο κόμμα, ανεξαρτήτως εάν το ρεύμα αυτό συνεχιστεί και μεγαλώσει στις επόμενες εκλογές, ή θα υποχωρήσει υπό την πίεση των αντιπάλων του, το πραγματικό πρόβλημα της χώρας, θα είναι εδώ και στις 18 Ιουνίου: Και δεν είναι άλλο από τα ερείπια που αφήνει πίσω της η πολιτική του μνημονίου. Εάν δεν αλλάξει δηλαδή το μνημόνιο, η πολιτική συνταγή, και δεν αλλάξει ταυτόχρονα και το αστικό πολιτικό σύστημα, ως προς τη συμπεριφορά και την αποτελεσματικότητα, τότε η οριστική πτώση θα είναι απλά θέμα χρόνου.