Γιάννης Μακρυγιάννης

Στην πολιτική σχεδόν τα πάντα είναι αριθμοί -και ο χρόνος. Σύμφωνοι, πολιτική είναι πρωτίστως οι αρχές, οι ιδέες, οι προτάσεις, τα προγράμματα, οι πράξεις. Όλα αυτά όμως χωρίς τους αριθμούς και χωρίς τον αναγκαίο χρόνο δεν μπορούν να εφαρμοστούν, καταλήγουν να έχουν νόημα μόνο για την ηθική οπτική και όχι για την πολιτική πράξη.

Δεν ξέρω τι ακριβώς έχει απ’  όλα αυτά ο Βενιζέλος. Στο κάτω - κάτω όλα θα κριθούν στην πράξη, από την ερχόμενη Δευτέρα. Θεωρώ, ή θέλω να ελπίζω ότι τουλάχιστον για μία σειρά από πράγματα έχει τις καλύτερες προθέσεις. Ξέρω όμως τι δεν έχει, τουλάχιστον δεν έχει. Άπλετο χρόνο και τους αριθμούς με το μέρος του. Παραλαμβάνει ένα κόμμα φάντασμα, με ποσοστά, που μετριούνται στα δάκτυλα των χεριών και τα στελέχη να φυλλοροούν προς άλλες πολιτείες. Ο χρόνος, που έχει στη διάθεσή του ελάχιστος. Οι εθνικές εκλογές είναι προ των πυλών και τα χρονικά περιθώρια για ανασυγκρότηση δραματικά περιορισμένα.

Τον πολεμούν ακόμη κι άνθρωποι, πρώην  και νυν σύντροφοί του στο ΠΑΣΟΚ, που είχαν κεντρική ευθύνη στην επιλογή να μπει η χώρα στο μονόδρομο του μνημονίου. Και παρότι ο ίδιος δέχθηκε στη μέση του δρόμου να ανέβει στο τιμόνι και να περισώσει ό,τι μπορούσε σε αυτή την τραυματική πορεία, οι άνθρωποι, που με την τυφλή στήριξη την οποία παρείχαν σε Παπανδρέου - Παπακωνσταντίνου και τους επέτρεψαν να ρίξουν τη χώρα στο μνημονιακό βάραθρο, το παίζουν… αριστεροί, αντιμνημονιακοί και επαναστάτες!!!  

Ο Βενιζέλος καλείται να διαχειριστεί ένα σχεδόν τελειωμένο πράγμα στη συνείδηση του κόσμου, να δώσει πνοή σε έναν ημιθανή πολιτικό οργανισμό. Το στοίχημα θα κριθεί κυρίως τη Δευτέρα και λιγότερο την Κυριακή. Από τις κινήσεις επανασυσπείρωσης του προοδευτικού κεντρώου χώρου, το άνοιγμα σε δυνάμεις, που δεν θέλουν περιπέτειες, παρά σταθερότητα και στην ταχύτητα με την οποία θα κάνει αυτές τις κινήσεις…

Εν κατακλείδι, ούτε ψύλλος στον κόρφο του…