Μάκης Πολλάτος

Θυμάστε τι είχε κυκλοφορήσει πριν από επτά μέρες από το περιβάλλον του υπουργού των Οικονομικών; Θυμάστε τι φερόταν να λέει ο Ευάγγελος Βενιζέλος προτού ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Αντώνης Σαμαράς προτείνουν για νέο πρωθυπουργό τον Λουκά Παπαδήμο;
 
Έλεγε λοιπόν ο υπουργός των Οικονομικών ότι "ο Γιώργος Παπανδρέου δεν ήθελε σε καμία περίπτωση άνθρωπο σχετιζόμενο με το τραπεζικό σύστημα ως πρωθυπουργό". Υπενθύμιζε επίσης ο Ευάγγελος Βενιζέλος πρόσφατο άρθρο του Λουκά Παπαδήμου στους Financial Times στο οποίο, ο σημερινός πρωθυπουργός είχε τοποθετηθεί "κατά της απόφασης της 26ης Οκτωβρίου που μειώνει το δημόσιο χρέος κατά τρόπο ενοχλητικό για τις τράπεζες". "Άρα", αναφερόταν στο non paper του υπουργού Οικονομικών ο κ. Παπαδήμος "τάχθηκε κατά μιας απόφασης που η ευρωζώνη θεώρει πολύ σημαντική και την οποία αναγκάστηκαν τελικά να δεχθούν και η ΕΚΤ και το IIF, δηλαδή  η διεθνής Ένωση τραπεζών".

Το αν ο κ. Παπαδήμος δικαιώθηκε γι' αυτά που έγραφε είναι άλλο θέμα. Διότι, μεταξύ άλλων,  ο μεταβατικός πρωθυπουργός προειδοποιούσε ότι το βάρος που θα κληθούν να σηκώσουν τα ασφαλιστικά ταμεία από το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων θα είναι δυσβάστακτο και θα επιφέρει νέες μειώσεις στις συντάξεις. Και πάντως, ακόμη και αν διαφωνούσε, ο κ. Παπαδήμος καλείται τώρα να υλοποιήσει το πακέτο διάσωσης της 26ης Οκτωβρίου.
 
Αυτά στις 9 Νοεμβρίου. Διότι σήμερα, οι κύριοι Παπαδήμος και Βενιζέλος θα πρέπει να πορευθούν χέρι-χέρι. Επειδή έχουν αναλάβει να συνεργαστούν, να δουλέψουν -από κοινού- αποδοτικά και να επικυρώσουν τη συμφωνία που προσφέρουν οι Ευρωπαίοι, προτού θεωρηθεί και αυτή ξεπερασμένη από τις αγορές. Και νομίζω εύκολα μπορεί κάποιος να σκεφτεί τα αξεπέραστα προβλήματα που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν τα ασφαλιστικά ταμεία αν το κούρεμα στην ονομαστική αξία των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου είναι μεγαλύτερο από 50%.  
 
Τα προβλήματα είναι πολλά. Οι επικρίσεις από το εσωτερικό συνεχίζονται. Η καχυποψία από το εξωτερικό μεγάλη. Και λυπάμαι να πω ότι οι αμφιβολίες των Ευρωπαίων έχουν πολλαπλασιαστεί από την είδηση του μεγέθους της νέας κυβέρνησης, όσο και από τη σύνθεσή της, γεγονός που μάλλον έχει τραυματίσει ελαφρώς τον κ. Παπαδήμο. Το γιατί ο σημερινός πρωθυπουργός δεν απαίτησε ένα μικρότερο κυβερνητικό σχήμα είναι ένα μεγάλο ερώτημα. Το γιατί δεν προσκάλεσε τους ικανότερους ή τους άριστους Έλληνες να την στελεχώσουν, παρά υποχώρησε μπροστά στην επιθυμία ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ να διατηρηθούν οι μεταξύ τους ισορροπίες είναι άλλο θέμα. Οι Ευρωπαίοι όμως φαίνεται πώς δεν ξεχνούν. Κι αυτό αφορά και τον κ. Βενιζέλο στον οποίο χρεώνουν τη διακοπή των διαπραγματεύσεων με την τρόικα τον προηγούμενο Σεπτέμβριο.

 
Το θέμα είναι ότι τώρα οι δύο άντρες, πυλώνες στη νέα κυβέρνηση θα πρέπει να ευθυγραμμιστούν απολύτως για το καλό όλων. Και να προχωρήσουν χέρι-χέρι για να αποκαταστήσουν την αξιοπιστία της χώρας -όσο μπορούν και όσο είναι εφικτό- με γενναίες αποφάσεις και κινήσεις που θα δείξουν στο εξωτερικό ότι οι Έλληνες δεν έχουν εγκαταλείψει την προσπάθεια. Ελπίζω να μην χρειαστεί πρώτα να καταστραφούμε για να μάθουμε να συνεννοούμαστε μετά.