Μάκης Πολλάτος

Θα είναι το φιλί της ζωής η συνάντηση Παπανδρέου - Σαμαρά υπό τον Κάρολο Παπούλια;

Τα δεδομένα είναι απολύτως καθαρά: οι Ευρωπαίοι εταίροι έχουν απειλήσει με τρόπο που δεν σηκώνει αμφιβολίες ότι αν δεν υπάρξει νέα κυβέρνηση συνεργασίας, τότε οικονομική βοήθεια και ευρώ "γιοκ" για την Ελλάδα. Επίσης "a dieu" μας λένε οι φίλοι μας στην ευρωζώνη εάν για οποιονδήποτε λόγο η Ελλάδα αποφασίσει (ή δεν καταφέρει, είναι αδιάφορο γι' αυτούς διότι θα παράξει ισοδύναμο αποτέλεσμα) να μην εφαρμόσει την συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου που προβλέπει κούρεμα μέρους του ελληνικού χρέους.
 
Οι Γαλλογερμανοί έφτιαξαν μια συμφωνία με δύο πυλώνες: το χρέος και την διαχείρισή του αναλαμβάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Έλληνες θα έχουν την απόλυτη αρμοδιότητα να περιορίσουν τα δημοσιονομικά ελλείμματα. Πώς θα μηδενιστούν τα ελλείμματα και θα φτάσουμε κάποια στιγμή- πρώτα ο Θεός- σε πρωτογενή πλεονάσματα; Εξυπνοι άνθρωποι είστε, την έχετε την απάντηση. Μέτρα και μειώσεις, είναι η συνταγή.
 
Ποια κυβέρνηση θα κληθεί να κάνει το θαύμα -διότι μαγικό έχει καταστεί αυτές τις ώρες να εκταμιευθεί η έκτη δόση και να μην βγούμε από το ευρώ; Μια κυβέρνηση συνεργασίας με πρωθυπουργό κοινής αποδοχής. Ισως τον κ. Λουκά Παπαδήμο ή κάποιον άλλο τεχνοκράτη ο οποίος θα πρέπει να είναι ΕΥΡΩΠΑΙΣΤΗΣ. Διότι απλούστατα, αυτές τις ώρες δεν μπορεί να αναλάβει τις υποχρεώσεις που συνεπάγεται η τοποθέτηση στη θέση του πρωθυπουργού κάποιος ο οποίος -για παράδειγμα-δεν γνωρίζει την αγγλική γλώσσα, ή κάποιος που δεν έχει αντίληψη των ισορροπιών και της διαμόρφωσης των συσχετισμών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.   
 
Ο πρωθυπουργός της μεταβατικής κυβέρνησης πρέπει επίσης να γνωρίζει εις βάθος τα θέματα της οικονομίας και να τα έχει αποδεδειγμένα χειριστεί με επιτυχία.

Το προσόν αυτό θα τον βοηθήσει να "καταπραϋνει" την οργή των Ευρωπαίων για τις ανακολουθίες της κυβέρνησης Παπανδρέου και θα αποτελέσει ισχυρό εχέγγυο ότι η πολιτική που θα ακολουθήσει θα είναι σε απόλυτη ευθυγράμμιση με τις οδηγίες του Βερολίνου, των Παρισίων και των Βρυξελλών.
 
Μια κυβέρνηση προσωπικοτήτων θα δημιουργήσει ευφορία στις αγορές, έστω και πρόσκαιρα. Διότι πολύ γρήγορα θα ξαναμπούμε στην λογική της πραγματικότητας. Και η μεταβατική κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας δεν θα έχει ως αποστολή απλώςνα εισηγείται κάποια νομοσχέδια, αλλά να υλοποιήσει με ταχύτατους ρυθμούς πολιτικές που θα κινητοποιήσουν ξανά την οικονομία.
 
Ας το ευχηθούμε. Κι ας ευχηθούμε η ενεργοποίηση των Ευρωπαίων να έχει αποτελέσματα για τον απλό πολίτη. Διότι έπειτα από σχεδόν δύο χρόνια στο ρόλο του παρατηρητή, οι Ευρωπαίοι αποφάσισαν να "παροτρύνουν" ασφυκτικά για τη συγκρότηση εθνικής σωτηρίας, σπρώχνοντας τον Παπανδρέου στην έξοδο. Και δίνοντας ένα μικρό μόνο δείγμα του τι πραγματικά σημαίνει η απώλεια "μέρους" της εθνικής κυριαρχίας λόγω του υπερδεκαετούς ξέφρενου πάρτι στην οικονομία.