Γιάννης Μακρυγιάννης

Αποφασισμένος να κυβερνήσει ακόμη και με 151 βουλευτές είναι ο Γιώργος, μαθαίνω, εφόσον θεωρήσει ότι μπορεί να παρουσιάσει ως θετική την επικείμενη απόφαση των Ευρωπαίων για το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους...

■ Πρακτικά, δηλαδή, έχει ξεχάσει εντελώς την παλιά του δήλωση ότι «δεν πρόκειται να κυβερνήσω με 153 βουλευτές», γιατί ο ίδιος δεν είναι Καραμανλής, ο οποίος εξαρτιόταν από μία οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Τώρα έχει πλειοψηφία 153 εδρών στη Βουλή, όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει. Και το 153 δεν θεωρείται από το Μέγαρο Μαξίμου απαγορευτικός αριθμός για την άσκηση της εξουσίας.

■ Οταν υπενθύμισα δε σε κάποιον παπανδρεϊκό ότι ο Γιώργος άλλα είχε πει για την κοινοβουλευτική πλειοψηφία με την οποία θέλει να κυβερνά μου απάντησε αφοπλιστικά: «Ε, καλά, ο Γιώργος είπε και ότι λεφτά υπάρχουν!».
 
■ Η αλήθεια είναι ότι ο αριθμός των εδρών δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία, όσο έχει η πολιτική ισχύς και η κοινωνική απήχηση με την οποία κυβερνά ένας πρωθυπουργός.

■ Ο Γιώργος έχει μεγαλύτερη πολιτική ισχύ απ’ όση εκτιμούν κάποιοι. Εάν θέλει να μείνει στην εξουσία, τότε πρέπει να τον ρίξουν οι υπουργοί και οι βουλευτές που διαφωνούν μαζί του και δεν τον θέλουν άλλο στην πρωθυπουργία. Εάν τον ρίξουν, όμως, είτε διακινδυνεύουν τη διάσπαση του ΠΑΣΟΚ είτε φλερτάρουν με τον χαρακτηρισμό «αποστάτες». Δύσβατα και τα δύο μονοπάτια.

■ Γι’ αυτό και το «κλειδί» είναι η κοινωνική απήχηση. Οπου εκεί έχει πρόβλημα - περισσότερο ίσως κι απ’ όσο φαντάζεται ο ίδιος ή εκτιμούν οι αντίπαλοί του στο ΠΑΣΟΚ. Τα υπόλοιπα, με τους τόσους βουλευτές να υπογράφουν τη μία επιστολή, άλλους τόσους να υπογράφουν την άλλη και όλους μαζί να ψάχνονται και να ζητούν πολιτικές πρωτοβουλίες ίσως να είναι απλώς ένα θέατρο σκιών. Και η αλήθεια είναι ότι ο Γιώργος ξέρει να χειρίζεται τέτοιες καταστάσεις - περισσότερο απ’ όσο θεωρούν κάποιοι...