Τάσος Καραμήτσος

Ομολογώ ότι η άποψη ή πληροφόρηση του τραπεζίτη κ. Μιχάλη Σάλλα για το σχεδιαζόμενο και επερχόμενο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους τις επόμενες ημέρες μού δημιούργησε τεράστια ανησυχία. Εως τώρα, σε αδρές γραμμές, η εντύπωση που είχε δημιουργηθεί στους περισσότερους από εμάς, ειδικούς ή μη, ήταν ότι οι Ευρωπαίοι θέλοντας να δώσουν μια ολοκληρωτική και πειστική -επιτέλους- λύση για τις αγορές πρόκειται να κόψουν το χρέος της Ελλάδας έως και 50%. Δηλαδή εμείς  να χρωστάμε ας πούμε 180 αντί για 360 δισ. ευρώ στους ξένους και αυτοί να μας χαρίσουν αυτή τη διαφορά με την υποχρέωση από πλευράς μας να την αποπληρώσουμε σε βάθος χρόνου, ταυτοχρόνως όμως να κόψουμε την κρατική σπατάλη και να φτιάξουμε έναν ετήσιο προϋπολογισμό που έστω δεν θα χάνουμε λεφτά, δηλαδή θα έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα.

Ο κ. Σάλλας, που μάλλον -δυστυχώς- ξέρει κάτι παραπάνω για τη σχεδιαζόμενη λύση, υποστηρίζει ότι έτσι όπως μεθοδεύεται τελικά το όφελος για τη χώρα από ένα haircut της τάξεως ακόμα και 50%, δεν πρόκειται να μας γλιτώσει πάνω από 20-25 δισ. ευρώ. Από τα 360 δισ. ευρώ που θα χρωστάμε. Το ερώτημα, λοιπόν, που προκύπτει, αν είναι έτσι όπως τα λέει ο τραπεζίτης, είναι ποιο θα είναι το όφελος της επόμενης μέρας για τη χώρα και τους πολίτες της και τι ακριβώς θα συμβεί. Αυτό που θα συμβεί μετά βεβαιότητος είναι ότι ένα «κούρεμα» αξίας των ελληνικών ομολόγων άνω του 35% θα φέρει σχεδόν όλες τις τράπεζες στις αγκάλες του Δημοσίου και της τρόικας.

Οχι για πολύ, ένα, άντε δύο χρόνια μέχρι να κατασταλάξει το πράγμα και μετά θα τις πάρουν οι ξένοι, κατά πάσα πιθανότητα, αφού τις συγχωνεύσουν μεταξύ τους και απολύσουν τους μισούς υπαλλήλους, για να έχει γι’ αυτούς κάποιο οικονομικό νόημα. Οταν πάρουν τις τράπεζες, αυτομάτως θα έχουν υπό τον έλεγχό τους σχεδόν το σύνολο των ελληνικών επιχειρήσεων, σε ποσοστό περίπου 90%. Οσες έχουν αξία θα τις κρατήσουν στη ζωή με χρηματοδότηση που θα αποδίδει γι’ αυτούς ή μπορεί και να τις αγοράσουν. Τις υπόλοιπες θα τις κλείσουν. Στα δε ασφαλιστικά ταμεία, αν γίνει κι εκεί «κούρεμα» στα ομόλογα που έχουν, θα πρέπει είτε να κόψουν στο μισό τις συντάξεις για να πληρώνουν είτε να τα χρηματοδοτήσουν, οπότε και γι’ αυτά πάλι νέα δανεικά χρειαζόμαστε.

Δεν γνωρίζω αν υπάρχει άλλη λύση και δυστυχώς γνωρίζουμε όλοι ότι σε όλα αυτά που ετοιμάζονται αυτή τη στιγμή για εμάς δεν μας καλούν... ούτε καν για ακροατές. Αλλά αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι καταντήσαμε να παρακαλάμε να πάρουν τη χώρα τζάμπα. Για να μην πεινάσουμε. Και το χρέος θα χρωστάμε και τις τράπεζες μαζί με τις ελληνικές επιχειρήσεις θα μας πάρουν.