Βασίλης Γούλας

Λένε ότι πριν την καταιγίδα επικρατεί νηνεμία και από χθες το βράδυ μέχρι σήμερα το πρωί επικρατεί μεγάλη ηρεμία στη χωματερή των Άνω Λιοσίων στην οποία έχουν ταμπουρωθεί απεργοί υπάλληλοι στην καθαριότητα περιμένοντας τα ΜΑΤ…

Οι κλούβες της αστυνομίας περίμεναν αρκετά μέτρα μακριά από την είσοδο της χωματερής, και ούτε οπτική επαφή έχουν με τους απεργούς.

Όλοι περίμεναν τις σκουπιδιάρες των τριών ιδιωτικών εταιρειών που από χθες το βράδυ ανέλαβαν την αποκομιδή των σκουπιδιών.

Κι όμως, μέχρι τις 11 το πρωί του Σαββάτου κανένα απορριμματοφόρο ιδιωτικής εταιρείας δεν εμφανίστηκε και κανένας αστυνομικός δεν συνεπλάκη με απεργό.

Το που πηγαίνουν τα σκουπίδια από τις ιδιωτικές εταιρείες είναι ένα άλλο θέμα συζήτησης. Ίσως τα ρίχνουν σε άλλες χωματερές, κάπου που όπως φαίνεται βολεύει και τους απεργούς αλλά και την κυβέρνηση.

Σημασία έχει πως αυτές τις ημέρες συνειδητοποιούμε κάποια πράγματα τα οποία ως «Ευρωπαίοι» έπρεπε να είχαμε καταλάβει χρόνια πριν.

Καταρχάς, δεν γίνεται το 2011 να κινδυνεύει η δημόσια υγεία από τα σκουπίδια. Δεν είμαστε Ουγκάντα, Ελλάδα ήμαστε.
Επίσης, για ακόμη μια φορά προκύπτει η ανικανότητα των κυβερνήσεων και των τοπικών αυτοδιοικήσεων όχι μόνο να διαχειριστούν τα σκουπίδια αλλά να τα αξιοποιήσουν ώστε κάθε Δήμος και στη συνέχεια το κράτος να έχει έσοδα, όπως γίνεται σε όλες σχεδόν τις Ευρωπαικές χώρες.

Τέλος, θα πρέπει επιτέλους να πάψει ο πελατειακός χαρακτήρας που έχει αποκτηθεί χρόνια τώρα και σε αυτό τον τομέα, μεταξύ πολιτικών και υπαλλήλων στην καθαριότητα.