Βασίλης Στεφανακίδης

Τώρα μάλιστα. Πήγε η καρδιά στη θέση της! Οι τροϊκανοί λέει, έστω και χαριστικά, θα εγκρίνουν την 6η δόση του δανείου, η οποία θα εκταμιευθεί πιθανότατα στις αρχές Νοεμβρίου.

Μεγάλη η χάρη τους, γιατί το ελληνικό κράτος θα μπορέσει να πληρώσει μισθούς και συντάξεις Νοέμβριο και Δεκέμβριο.

Για Γενάρη δεν ξέρουμε, γιατί στο μεταξύ θα έχει αρχίσει ο έλεγχος πεπραγμένων προκειμένου να αξιολογηθεί η 7η δόση και ανεξάρτητα αν θα έχει προηγηθεί ή δρομολογηθεί το κούρεμα των ομολογιούχων το οποίο δεν θα αφήσει πέτρα στην πέτρα στο εσωτερικό της χώρας.

Και μ’ αρέσει ότι  από τώρα προετοιμάζουν οι τροϊκανοί για  πρόσθετα μέτρα για το ’13 και το ’14. Λες και το ’12 δεν θα απαιτήσουν κι άλλα μέτρα και θα μας αφήσουν στην ησυχία μας για ένα χρόνο!
 
Λες και δεν έχει καταλάβει και ο πιο αδαής Έλληνας, ότι το τελευταίο που τους ενδιαφέρει είναι οι άνθρωποι, τους οποίους εκ προοιμίου θεωρούν αναλώσιμους.

Το μόνο που τους νοιάζει είναι οι δείκτες και οι αριθμοί από τους οποίους θα προκύπτει η εξασφάλιση ότι θα πάρουν τα λεφτά τους πίσω και με τόκο.

Η βουλγαροποίηση της ελληνικής κοινωνίας είναι δικό μας αποκλειστικά θέμα. Όπως δική μας είναι και η ξεφτίλα να μας προσφέρει θέσεις  εργασίας ο Αλβανός υπουργός εξωτερικών Χατζηνάστο στην …αναπτυσσόμενη πατρίδα του!
 
Θα μου πείτε οι τροϊκανοί τη δουλειά τους κάνουν και εντολές εκτελούν. Το ερώτημα είναι, τι κάνουν οι δικοί μας και μέχρι που είναι ικανοί να συρθούν στο όνομα της διάσωσης της χώρας ( και ουχί των πολιτών).

Κάποιες σκόρπιες φωνές που ακούμε από βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και καλά “ως εδώ και μη παρέκει” τις ακούω βερεσέ.

Κανείς απ’ αυτούς δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος της καταψήφισης των απανωτών  μέτρων που έχουν τσακίσει όλη την  κοινωνία. Καταγραφή της διαφορετικής τους άποψης θέλουν.  μήπως και διασωθούν στην πολιτική σκηνή και τίποτα άλλο.

Και το δράμα μας είναι ότι δεν διαφαίνεται εναλλακτική σοβαρή, ούτε από την αντιπολίτευση ούτε  από τον πνευματικό και επιστημονικό κόσμο της χώρας. Η μεν αντιπολίτευση, μείζων και ελάσσων, ζουν σε άλλο πλανήτη, ο δε πνευματικός κόσμος έχει λουφάξει παραζαλισμένος από τα καταιγιστικά γεγονότα που τον έχουν προσπεράσει.

Οι μόνοι που απέμειναν σ’ αυτό τον τόπο, όχι για να τον σώσουν, αλλά για να τον στείλουν μια ώρα αρχύτερα στον αγύριστο, είναι οι συνδικαλιστές , στο όνομα του δικού τους μικρόκοσμου και  των κεκτημένων που  δεν θέλουν να απαρνηθούν ούτε τούτες τις ώρες, που οι περισσότεροι κάνουμε επιστροφή στο παρελθόν των κατοχικών χρόνων όπως τα ακούγαμε  από τους παππούδες μας.

Ως σύγχρονοι μαυραγορίτες, εκβιάζουν με τα σκουπίδια, με το ηλεκτρικό με τις συγκοινωνίες για να σωθούν οι ίδιοι, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, όλους τους υπόλοιπους που ανεβαίνουν  το Γολγοθά χωρίς βέβαια την ελπίδα της ανάστασης...