Αλέξανδρος Κασιμάτης

Από το βράδυ της Κυριακής που τελείωσε η συνάντηση Μέρκελ – Σαρκοζί έχει ξεκινήσει και επίσημα  η νέα φάση της ελληνικής περιπέτειας. Το μεγαλύτερο κούρεμα των ομολόγων που κατέχουν ιδιώτες (τράπεζες, ασφαλιστικές εταιρίες) σταμάτησε να είναι φήμη και είναι πλέον μια πραγματικότητα.

Το ότι δεν έχει αποφασιστεί ακόμη  πως ακριβώς θα γίνει, ελάχιστη σημασία έχει. Οι πληροφορίες είναι ότι αυτή την εβδομάδα  οι ομάδες των τεχνοκρατών θα κλειδώσουν τα νούμερα και σε κάθε περίπτωση είναι βέβαιο ότι μέχρι τις 4 Νοεμβρίου που θα γίνει η συνάντηση των ηγετών του G 20, το σχέδιο για τοπ ελληνικό χρέος θα είναι έτοιμο να εφαρμοστεί.

Όταν η Ελλάδα πληρώνει 16-17 δις. για τόκους του χρέους, ένα μεγαλύτερο κούρεμα των ομολόγων φαίνεται αναπόφευκτο. Η Ελλάδα αναμένει τις αποφάσεις της Ευρώπης χωρίς όμως να γνωρίζει τι επιπτώσεις θα έχει στο ασφαλιστικό της σύστημα και στις τράπεζες της. Ο ξένος τύπος βρίθει δημοσιευμάτων που κάνουν λόγο για «ψαλίδι» της τάξης του 50%.

Η κρατικοποίηση της γαλλοβελγικής τράπεζας DEXIA είναι το καμπανάκι κινδύνου που αναγκάζει την Ευρώπη  να πάρει αποφάσεις που θα είναι εστιασμένες στην αντιμετώπιση  της γενικότερης κρίσης χρέους και όχι στο ελληνικό πρόβλημα. Αυτό μπορεί να κρύβει σοβαρούς κινδύνους για τα ελληνικά συμφέροντα.

Το κούρεμα μπορεί να απαλύνει κάπως τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, αλλά δεν πρόκειται να  βελτιώσει τη ζωή των ελλήνων. Με την Κυβέρνηση να βρίσκεται υπό τον ασφυκτικό έλεγχο και πίεση της τρόικας, την αγορά να έχει στεγνώσει  από μετρητά και πιστώσεις και την ύφεση να εντείνεται, οι ευρωπαϊκές αποφάσεις για μεγαλύτερο κούρεμα θα μεταφερθούν στον ιδιωτικό τομέα και θα πυροδοτήσουν ένα μεγαλύτερο κούρεμα στους μισθούς και τις θέσεις εργασίας.