Βασ. Αναστασόπουλος

Υπουργός Οικονομικών... Σταύρος Αδαμίδης! Μοιάζει -και είναι- ανέκδοτο, αλλά ο πρόεδρος της ΑΕΚ θα μπορούσε να αποτελέσει μια πολύ καλή λύση για τον πρωθυπουργό κατά τον πρόσφατο ανασχηματισμό, εάν το «χαρτοφυλάκιο» της Οικονομίας δεν κατέληγε στον Ευάγγελο Βενιζέλο. Έχοντας προσαρμόσει, ήδη από πέρυσι, τις ανάγκες και τα δεδομένα της «κιτρινόμαυρης» ΠΑΕ στη λογική του... Μνημονίου, ο δικηγόρος στο επάγγελμα κ. Αδαμίδης παραδίδει μαθήματα οικονομικής διαχείρισης, καθώς ο σύλλογος όχι μόνο έχει χρέη και δεν έχει λεφτά, αλλά καταφέρνει να κάνει και μεταγραφές!

Έχοντας προ πολλού ενταχθεί στο... «Δεν Πληρώνω», η «Ένωση» κάνει αυτό ακριβώς που ευαγγελίζεται και το εν λόγω κίνημα. Δεν πληρώνει! Οι παίκτες που αγόρασε ή που θα αγοράσει είτε είναι ελεύθεροι είτε προέρχονται από δανεισμό, κάτι που σημαίνει ότι η ΠΑΕ αυτομάτως απαλλάσσεται από την υποχρέωση καταβολής χρημάτων προκαταβολικά, περιορίζοντας έτσι σε μεγάλο βαθμό τις όποιες δαπάνες. Την ίδια ώρα, η πώληση του Σκόκο έβαλε «ζεστό» χρήμα στα ταμεία, τα οποία αναμένεται να ενισχυθούν ακόμα περισσότερο από τη διάθεση των εισιτηρίων διαρκείας για τη νέα σεζόν, που ξεκίνησε νωρίτερα από ποτέ.

Αυτό ωστόσο δεν σημαίνει ότι τα δύσκολα έχουν περάσει. Κάθε άλλο, καθώς η ανάγκη για τη συγκέντρωση ποσού 5,5 εκατ. ευρώ μέχρι τα τέλη Ιουνίου, προκειμένου να μην υπάρξει πρόβλημα με τη συμμετοχή της ομάδας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, παραμένει αδήριτη. Στο ποσό αυτό αναμένεται να προστεθούν και τα χρήματα που θα συγκεντρώσουν οι «Supporters», ωστόσο και πάλι τα... κουκιά είναι μετρημένα και δεν επιτρέπουν οικονομικά «ανοίγματα». Συνεπώς, οι κ.κ. Νοτιάς και Παππάς, όσο απηυδισμένοι και αν είναι από την απαξίωση μερίδας των οπαδών και την κατάσταση του ελληνικού ποδοσφαίρου, θα κληθούν και πάλι να καταθέσουν τον «οβολό» τους για την ομαλή λειτουργία της ΠΑΕ.

«Jusqu'ici tout va bien» λοιπόν για την ΑΕΚ. Μέχρι εδώ, όλα καλά... Οι φίλοι της «Ένωσης» δεν είναι αιθεροβάμονες και με τα χρόνια δείχνουν να έχουν αποδεχτεί ότι το οικονομικό πρόβλημα της ΠΑΕ αποτελεί έναν σταθερά ανασταλτικό παράγοντα στην προσπάθεια του συλλόγου να επιστρέψει στην κορυφή. Γνωρίζουν ότι η «στροφή» σε δανεικούς ξένους ποδοσφαιριστές από την αγορά της Ισπανίας -και δη, της Σεβίλλης- και η προσπάθεια εξελληνισμού του ρόστερ προέρχονται από την... πενία, η οποία τέχνας κατεργάζεται. Και, σε αυτό το σημείο, η διοίκηση θα τους βρει στο πλευρό της, συμπαραστάτες και συνοδοιπόρους συνάμα.

Αντίθετα, θα τους χάσει, εάν αρχίσουν πάλι οι... αφορισμοί και οι φρούδες υποσχέσεις για μεγαλεία που εκ των πραγμάτων θα πρέπει να περιμένουν. Γιατί, την ώρα που κάνεις χρηστή οικονομική διαχείριση επιπέδου... Μνημονίου και κάτι περισσότερο, είναι τουλάχιστον μάταιο να «τάζεις» γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια (Αδαμίδης) και να «εκτοξεύεις» απειλές επί παικτών του συλλόγου και αντιπάλων (Δημητριάδης).

Το «ποντίκι που βρυχάται» μπορεί κάποτε, ως κινηματογραφική ταινία, να γνώρισε μεγάλη επιτυχία, ωστόσο στην περίπτωση της ΑΕΚ μόνο ως ιλαροτραγωδία μπορεί να επαναληφθεί. Άλλωστε, οι μνήμες από τις περσινές «κορώνες» κατά του Ολυμπιακού και το ταπεινωτικό 6-0 που ακολούθησε στο «Καραϊσκάκη» είναι ακόμη νωπές... Θα ήταν άδικο και εξόχως υπονομευτικό, για τους ίδιους τους ανθρώπους που «μάχονται» καθημερινά για το καλό της ΑΕΚ, να πέσουν πάλι στην παγίδα της μεγαλοστομίας.