Βασίλης Στεφανακίδης

Αν νόμιζε κανείς ότι τα βάσανα μας θα τελείωναν με την τοποθέτηση Βενιζέλου στο υπουργείο Οικονομικών, μάλλον πλανάται πλάνην οικτράν.

Ο δρόμος μέχρι να βρεθούμε σε ήρεμα νερά, είναι μακρύς, επίπονος και κυρίως για όλους εμάς που έχουμε μπροστά μας πολλούς Γολγοθάδες, στρωμένους με φόρους έκτακτες εισφορές, φόρους ακινήτων, περικοπές μισθών, ανεργία, λουκέτα και πολλά άλλα «άνθη του κακού»!

Και φυσικά δεν θέλω να σκέφτομαι τι θα συμβεί εις ην περίπτωσιν δεν περάσει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα μέχρι τις 3 Ιουλίου.

Aπλά, με την πολιτική «κόμπλα» των τελευταίων ημερών, μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι οι δανειστές μας και κυρίως οι Ευρωπαίοι, αντελήφθησαν επιτέλους ότι εκτός από τα νούμερα και τις ντιρεκτίβες τους, στην Ελλάδα υπάρχει και ένας ολόκληρος λαός ο οποίος ανοικτά πλέον τους διαμηνύει ότι και η υπομονή έχει τα όρια της.

Έχουν καταλάβει ότι αν συνεχίσουν να παρατραβάνε το σχοινί, υπάρχει το σοβαρό ενδεχόμενο να σπάσει. Και τότε η ζημιά που θα δημιουργηθεί, θα αφορά και στις δυο πλευρές. Και για αυτό εμφανίζονται τώρα, περισσότερο διαλλακτικοί και με διάθεση να ξαναδούν το πρόβλημα Ελλάδα, με περισσότερη επιείκεια.

Όχι πως θα μας χαριστούν αλλά όσο να είναι θα δώσουν άλλη μια ευκαιρία στη χώρα ώστε το χρέος να γίνει διατηρήσιμο. Τουλάχιστον ως το τέλος του 2013.
Μέχρι τότε όμως, η εγχώρια κατάσταση πρέπει να αλλάξει και να τιθασευτεί το δημοσιονομικό πρόβλημα αλλά και να δοθούν κάποιες αναπτυξιακές ανάσες ώστε να ξεπαγώσει η αγορά και να βελτιωθεί το οικονομικό κλίμα.

Κι αυτό φυσικά δεν γίνεται με διαταγές και αποφάσεις αλλά με επίμονη και συστηματική δουλειά σε όλα τα επίπεδα.

Το ξεμπλοκάρισμα του προγράμματος ΕΣΠΑ είναι μια καλή ευκαιρία κι ας ελπίσουμε σύντομα να δούμε να ρέει στην αγορά και στην περιφέρεια αυτό το κοινοτικό χρήμα.

Οι Κασσάνδρες βέβαια μαζί με όλους τους κερδοσκόπους που έχουν ποντάρει στη χρεοκοπία μας, θα συνεχίζουν να πυροβολούν την Ελλάδα αλλά όσο να’ ναι έχουμε αρχίσει και συνηθίζουμε. Από τις 1500 μονάδες τα spreads, δεν αποκλείεται να πάνε στις 2000 μονάδες. Ε και; Μήπως υπάρχει περίπτωση να βγούμε αύριο να δανειστούμε από τις αγορές;

Το θέμα είναι να βάλλουμε τάξη το συντομότερο τάξη στα του οίκου μας γιατί ο Οκτώβρης δεν είναι μακριά. Και θα είναι κρίμα για άλλη μια φορά να βγούμε στη ζητιανιά και στα παρακάλια για την έκτη δόση χωρίς στο μεταξύ να έχουμε κάνει το παραμικρό που να δείχνει ότι «κουνάμε και εμείς τα χέρια» για να σωθούμε.