Φρίξος Δρακοντίδης

Διαβάζω σε εφημερίδες και sites πως προκαλεί ανησυχία  στο υπουργείο Τουρισμού, αλλά και τους επαγγελματίες του κλάδου, η πτωτική τάση που παρατηρείται για το 2019

Παρακολουθώντας και τον τελευταίο αγώνα ενάντια στους Σλοβένους αντιλαμβάνεσαι ότι δεν χρειάζεται να έχεις διδακτορικό στο άθλημα για να καταλάβεις ότι αυτό είναι το ταβάνι ενός συνονθυλεύματος που κάποιοι εξακολουθούν να αποκαλούν εθνική ομάδα μπάσκετ.

Καθόλου κακή η πρόθεση της αναπληρώτριας υπουργού Οικονομικών, Νάντιας Βαλαβάνη να αυξήσει τον ΦΠΑ σε συγκεκριμένα νησιά τα οποία κατακλύζονται από τουρίστες, όπως η Μύκονος και η Σαντορίνη ως ένδειξη καλής θέλησης προς τους δανειστές μας.

Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι ένας πολυταξιδεμένος και καταξιωμένος οικονομολόγος όπως είναι o δικός μας υπουργός των Οικονομικών  πρότεινε στους εταίρους ένα τόσο αμφιλεγόμενο και πέρα από κάθε φαντασία σχέδιο για την πάταξη της φοροδιαφυγής.

Βρίσκομαι στο Άμστερνταμ και διασχίζω την Κορτ Πρινσεγκραφτ. Στρίβω δεξιά στο πρώτο δρόμο που συναντώ με κατεύθυνση την πλατεία Νταμ. Ένας δρόμος γεμάτος εμπορικά καταστήματα, καφέ και εστιατόρια. Η απόσταση μέχρι την πλατεία Νταμ, είναι περίπου 30 λεπτά με γρήγορο περπάτημα. Το τσουχτερό κρύο με οδηγεί στη πρώτη καφετέρια που συναντώ, για έναν γρήγορο ανεφοδιασμό. Για να μην παρεξηγηθώ το συγκεκριμένο κατάστημα είναι ένα συνηθισμένο καφέ και όχι κάποιο από τα δεκάδες coffee shop της πόλης που εκτός των συνηθισμένων σερβίρουν και «χόρτο» σε 100 διαφορετικές παραλλαγές.

Την υπόθεση της Βούλας Παπαχρήστου θα την θυμάστε όλοι. Άλλωστε δεν έχει περάσει πολύς καιρός από εκείνη τη μέρα που εμπνεύστηκε στο tweet το παρακάτω ρατσιστικό σχόλιο: «Με τόσους Αφρικανούς στην Ελλάδα, τουλάχιστον τα κουνούπια του Δυτικού Νείλου θα τρώνε σπιτικό φαγητό!» Αυτό στάθηκε και αφορμή για να τεθεί αυτόματα εκτός Ολυμπιακών Αγώνων. Μόλις τα άσχημα μαντάτα ήχησαν στα αυτιά της  εκείνη προσπάθησε να δικαιολογηθεί λέγοντας ότι ήταν απλά ένα αστείο και τίποτα παραπάνω ζητώντας μάλιστα 100 φορές συγνώμη. Μπορεί η απόφαση από τα αρμόδια όργανα να την θέσουν εκτός Αγώνων να μην άλλαξε, όμως ο καιρός πέρασε και η Βούλα Παπαχρήστου επέστρεψε και πάλι στις αγωνιστικές υποχρεώσεις της Εθνική ομάδας. Το φωτογραφικό στιγμιότυπο από τις καλοκαιρινές της διακοπές στη Μάνη μαζί με κορυφαία στελέχη της Χρυσής Αυγής πέρασε απαρατήρητο και ουδείς ασχολήθηκε σοβαρά. Η ΕΟΕ θεώρησε άλλωστε ότι η τιμωρία της με τη μη συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς ήταν αρκετή.

Για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους: πόσα χρήματα ελάμβανε ως αποζημίωση ο κ. Παπούλιας; 300.000 ευρώ τον χρόνο; Πολλαπλασιάστε επί έξι (τόσα είναι τα χρόνια που κατέχει τον θεσμικό ρόλο του Προέδρου της Δημοκρατίας) και μας κάνει 1,8 εκατ. ευρώ!

Νομίζω ότι ο κόμπος πλησιάζει στο χτένι. Απειλητικά. Ε και; Κοντεύει το πλήρωμα του χρόνου, καιρός να κοιταχτούμε κατάματα με την πραγματικότητα και να απαντήσουμε στο δίλλημα: Πτώχευση ή σαράντα χρόνια σκλαβιά, απόγνωση και αβεβαιότητα; Πτώχευση και πάλι πτώχευση κυρίες και κύριοι. Άι σιχτίρ!

Δεν θα μας στείλουν αυτοί (τρόικα και Έλληνες πολιτικοί) στο φρενοκομείο, επειδή οι ίδιοι (!) μας οδήγησαν σε δύσβατο μονοπάτι χωρίς επιστροφή. Ούτε θα ζούμε κάθε μέρα με το να στερούμαστε το δικαίωμα να σχεδιάσουμε το αύριο.