«Σου έκαναν πρόταση να συμμετάσχεις στην επόμενη παραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής;» ήταν η πρώτη ερώτηση μετά τη χειραψία με τον Φάνη Λαμπρόπουλο. Μου απάντησε με το κεφάλι σκυμμένο: «Μου κάνουν πόλεμο. Με έχουν φάει τα κυκλώματα. Βέβαια, είναι λογικό. Θα τους επισκίαζα όλους με τη λάμψη μου». Ανακουφισμένος που ο εκτυφλωτικός Φάνης είναι αυτό που επικοινωνεί και από το γυαλί, το προχώρησα παραπέρα. «Αγαπάς το χορό από τότε που θυμάσαι τον εαυτό σου;» ρώτησα, αποθεώνοντας το συγκεκριμένο κλισέ. «Χόρευα σε όλα τα πανηγύρια του Αιγίου, αλλά και των γύρω χωριών από μικρός. Έχω χορέψει είκοσι λεπτά σόλο κλαρίνο και στο ξακουστό πανηγύρι στα Πανωζηριώτικα» ήταν η απάντησή του.
Η φυσικότητα, με την οποία κάνει χιούμορ, δίνει στις ατάκες του μια πιο γοητευτική διάσταση, αφού δεν σε εξωθεί να γελάσεις με καρτουνίστικες φάτσες, ούτε με υπερβολικές κινήσεις του πελώριου σώματός του. Είναι οδοστρωτήρας, ισοπεδωτικός, με ταμπεραμέντο που συνάδει με το παρουσιαστικό του.
Δεν είμαι και τόσο σίγουρος πως θυμάται εκείνο το βράδυ που είχε βγει με τον Γιάννη Λάτσιο λόγω της πρότασης που του έκανε να συμμετάσχει στον DWTS 5 και όχι λόγω του φαγητού. «Ήμουν μπουκωμένος με κανελόνια και πίτσα. Απάντησα “ναι” υπό την επήρεια της πίτσας. Αλλά και χωρίς αυτήν, πάλι καταφατικά θα απαντούσα. Είναι όμορφο να κάνεις μια φιλανθρωπική πράξη. Και ας μην κρυβόμαστε, το συγκεκριμένο show σού δίνει μεγάλη δημοσιότητα». Παρά το «εντυπωσιακό του παράστημα», κόντρα σε Κασσάνδρες που προέβλεπαν πρόωρες αποχωρήσεις, εκείνος αντέχει. «Πίστευα πως θα βγω από την πρώτη Κυριακή. Ξέρεις, τότε που δεν αποχωρεί κανένας. Νόμιζα πως θα γίνει εξαίρεση για μένα μόνο» λέει και θυμάται εκείνη την πρώτη Κυριακή: «Φυσικά και είχα πολύ άγχος μην πέσω. Όταν όμως πατήσω το παρκέ, ξεχνάω τα πάντα». Για εκείνον οι κριτές φέτος είναι πιο ακριβοδίκαιοι και δεν θεωρεί πως είναι κάποιος αυστηρός. Όσο για την παίκτρια που θα ήθελε να οδηγήσει χορευτικά, ο Φάνης στάζει μέλι για τη Μορφούλα Ντώνα: «Είναι καταπληκτική! Στις πρόβες καθόμαστε όλοι εκστασιασμένοι και τη χαζεύουμε. Αν χορεύαμε μαζί, θα έτρωγε κλοτσιές, τρικλοποδιές, αλλά και πάλι θα ήταν τέλεια».
Απέναντί μου έχω δύο τύπους στο πρόσωπο ενός. Ο ένας είναι ο Φάνης, ο «σταρ», ο «μπον βιβέρ», η μασκότ του DWTS 5. Ο άλλος είναι ο Φάνης Λαμπρόπουλος, 30 ετών, που γεννήθηκε στη Νέα Σμύρνη, σπούδασε γεωπόνος στην Καλαμάτα, πήγε για δουλειά στο ΣΚΑΪ, όπου και ξεκίνησε να κάνει πλάκες για την εκπομπή Συντέλεια, και στη συνέχεια ξετίναξε το Netwix του ΑΝΤ1, με πάνω από 500.000 views την εβδομάδα, με τις online συνεντεύξεις για την εκπομπή του, Ένα Στα Γρήγορα. Μια εκπομπή που έπαιξε και στην τηλεόραση του ΑΝΤ1 για μία σεζόν και μοιάζει σε πολλά σημεία με το concept της εκπομπής που παρουσιάζει ο Ζακ Γαλυφιανάκης.
«Ναι, εκεί πατήσαμε. Στην Ελλάδα δεν έχουμε τόσους σταρ που τσαλακώνονται. Κάποια στιγμή θα γίνει, απλά οι νέες τάσεις καθυστερούν να έρθουν στη χώρα. Παρατήρησα, μάλιστα, πως οι σταρ φιλοξενούμενοι του Γαλυφιανάκη στο τέλος βγαίνουν πιο συμπαθείς από εκείνον». Ποιος ήταν ο πιο ακομπλεξάριστος καλεσμένος της εκπομπής του, στα πρότυπα των ξένων σταρ; «Όσοι ήρθαν με εξέπληξαν. Ειδικά ο Λευτέρης Πανταζής και η Κατερίνα Στανίση» τονίζει. Στην εκπομπή του Γαλυφιανάκη έχει φιλοξενηθεί μέχρι και ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Barack Obama, με τις ερωτήσεις να είναι σατιρικές –σε βαθμό περιπαικτικό– και τις απαντήσεις να κινούνται ανάλογα. Φυσικά, όλα ήταν προμελετημένα. Στην εκπομπή του οι καλεσμένοι έχουν συμφωνήσει για τις ερωτήσεις; «Όχι» απαντά και εξηγεί: «Δεν μας αρέσει το στημένο. Το θέμα είναι να δεις την αντίδρασή του, όταν του γίνεται η ερώτηση. Ξέρουν το ύφος της εκπομπής. Απλά τους λέμε πως, αν δεν τους αρέσει κάτι, τότε μπορούμε να το σταματήσουμε ή και να το κόψουμε στο μοντάζ. Ακόμα αυτό δεν έχει γίνει. Οι περισσότεροι είναι άνετοι και δεν ζητάνε να κοπεί το οτιδήποτε».
Είναι επικοινωνιακός και χαμογελαστός, παρότι μας πιέζει η ώρα, αφού θα πρέπει να πάει για πρόβα. Ρωτάω διστακτικά αν είναι σε σχέση και ο δισταγμός μου δικαιώνεται: «Η αλήθεια είναι πως έχω σχέση αυτό τον καιρό. Η πιο μακροχρόνια σχέση μου, όμως, είναι με τον εαυτό μου. Δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα από το να συζείς και να έχεις ερωτική επαφή με τον εαυτό σου. Κάνεις ό,τι θες, όπως θες και δεν έχεις και κρεβατομουρμούρα μετά. Και θέλω να καταγγείλω πως αυτή την κατηγορία των ανθρώπων, εμάς που αυτοϊκανοποιούμαστε, όλο το σύστημα μας θάβει. Είμαστε ο τρίτος σεξουαλικός προσανατολισμός. Υπάρχουν οι straight, οι gay και εμείς, που μας ονομάζω “selfie”. Συγνώμη που ανεβάζω και τον τόνο της φωνής μου, αλλά είμαι έξαλλος. Δηλαδή, μπορώ να βρω κάτι πιο όμορφο από εμένα, είτε σε άντρα είτε σε γυναίκα; Είναι δύσκολο να βρεις στην Ελλάδα έναν αυθεντικό μαλ…α. Δεν το παραδεχόμαστε πως είμαστε, γιατί είμαστε οπισθοδρομικοί. Πράγματα αυτονόητα τα κάνουμε να φαίνονται ταμπού».
«Είσαι 24 ώρες το 24ωρο σε αυτή την υπερδιέγερση;» τον ρωτάω, αφού μου απαντά πότε με την αβάσταχτη ελαφρότητα του Φάνη και πότε με μια υφέρπουσα τρυφερότητα. Έχει στιγμές μέσα στην ημέρα που απομονώνεται, θέλοντας να αποφορτιστεί; «Είμαι άνθρωπος της παρέας. Δεν θέλω να κάνω πράγματα μόνος μου. Ο άλλος πάει μόνος του γυμναστήριο, σινεμά. Εγώ δεν μπορώ να το κάνω αυτό». Και η κουβέντα πηγαίνει στο φαγητό. «Θέλω ό,τι λεφτά βγάλω να τα τρώω εκεί. Σκέψου το λίγο. Βγάζεις λεφτά, παίρνεις ένα καλό σπίτι ή αυτοκίνητο. Τα βαριέσαι μετά. Αγόρασε ό,τι θες. Όλα θα τα βαρεθείς. Ποιος μπορεί να βαρεθεί, όμως, το φαγητό; Κανείς. Αν μου βρεις έναν, θα παραδεχτώ πως είμαι μαλ…ας! Είναι λογικά αυτά που λέω, έτσι; Δεν βλέπεις κάποιον παραλογισμό;» ρωτάει και φυσικά δεν απαντάω.
Από τότε που ξεκίνησε το Dancing έχει χάσει επτά κιλά. «Θα κάνω μηνύσεις και αγωγές στον ΑΝΤ1. Επενδύω τα χρήματα που κερδίζω στο δικό μου αποθηκευτικό χώρο. Και ήρθε το Dancing With The Stars και τι κάνει; Μου παίρνει επτά κιλά που είχα αποθηκεύσει. Έχει αναλογιστεί κανείς από τους υπεύθυνους τι έχω δώσει για να πάρω αυτά τα κιλά;» λέει με στόμφο, ξεκινώντας άλλη μια πλάκα. Υπάρχει κάποια ρήτρα στο συμβόλαιό του; «Το συμβόλαιό μου προβλέπει πως για κάθε κιλό που χάνω θα αποζημιώνομαι με 1 εκατομμύριο ευρώ. Έχω μια μεγάλη ομάδα δικηγόρων από πίσω μου – κι έναν που κάνει ακόμη άσκηση» δηλώνει έξαλλος. Επιμένω. Πώς αισθάνεται που έχασε αυτά τα κιλά; «Η αλήθεια είναι πως σου προσφέρει μια πρόσκαιρη ικανοποίηση το ότι σου μπαίνουν ξανά κάποια παλιά σου ρούχα. Πως είσαι λίγο πιο άνετος στις κινήσεις. Χαζά, μικρά πράγματα. Αλλά στο τέλος της ημέρας καταλαβαίνεις ότι ένα κομμάτι σου έχει φύγει. Και αναπληρώνεται δύσκολα» υποστηρίζει.
Ανήσυχος, με βλέμμα εξερευνητικό, σταματά σε πρόσωπα ή αντικείμενα που του κινούν την περιέργεια. Η συζήτηση πηγαίνει στην «παιδικότητα» και τότε είναι κάθετος: «Δεν είναι φυσιολογικό να σοβαρεύειςεπειδή μεγαλώνεις. Αυτές είναι νόρμες στις οποίες μπαίνουμε. Εντάξει, σοβαρεύεις από τα προβλήματα της ζωής. Αλλά δεν σημαίνει πως επειδή γινόμαστε πιο έμπειροι, πρέπει και να σοβαρεύουμε».
Μοιάζει συνειδητοποιημένος για εκείνα που θέλει να ζήσει, κατασταλαγμένος σε μια φιλοσοφία ζωής. Τι μπορεί να τον στενοχωρήσει; «Στενοχωρημένος, αν δεν προκύψει κάποιο σοβαρό θέμα υγείας, δεν μπορώ να είμαι. Μπορεί να είμαι τσιτωμένος και αγχωμένος μέσα στην καθημερινότητά μου. Ίσως και να με στενοχωρεί λίγο, γιατί θα ήθελα περισσότερο προσωπικό χρόνο. Είναι, όμως, τόσο δύσκολοι καιροί, που το να έχεις μια δουλειά και να τρέχεις έρχεται σαν σκέψη και το ισορροπεί. Επίσης, θα με στενοχωρούσε ο τσακωμός με ένα φίλο».
Η ιστορία που διηγείται περιγράφει τη φιλοσοφία του περί ζωής και χιούμορ: «Έχω νοσηλευτεί για δύο μήνες και έκανα παρέα με νοσηλευόμενους. Ένα παιδί στο θάλαμο είχε μόλις ξυπνήσει από κώμα δύο ετών, μετά από ατύχημα που είχε με μηχανή. Είχε χτυπήσει στο κεφάλι, το σώμα του ήταν γεμάτο λάμες και όταν συνήλθε είχε πρόβλημα με τα κόκαλα. Εγώ είχα μπει για μια σοβαρή επέμβαση στον αστράγαλο. Κι όμως, έχω πολύ ευχάριστη ανάμνηση. Είχαμε κάνει μπάχαλο το νοσοκομείο Μεταξά στον Πειραιά, είχαμε γελάσει πολύ. Όχι ενοχλώντας τους άλλους ασθενείς, φυσικά. Έρχονταν γιατροί, νοσοκόμες, security στο θάλαμό μας και γελούσαμε. Είχα ένα χειρουργείο που κράτησε εξίμισι ώρες, ήταν δύσκολα. Αλλά δεν γίνεται διαφορετικά. Αν τα παίρνεις όλα σοβαρά, δεν θα αντέξεις. Άμυνα είναι όλο αυτό το χιούμορ».
Αρκετοί φίλοι του είναι παντρεμένοι, αλλά εκείνος είναι εξοικειωμένος με το θέμα του γάμου; «Θα παντρευόμουν μόνο αν ήταν να αποκτήσω παιδί. Δεν μπορώ να φανταστώ αυτή τη στιγμή τον εαυτό μου πατέρα. Αν έρθει, καλοδεχούμενο. Δεν θα πω “κάνε έκτρωση”. Σκέφτομαι πως δεν έχω ακόμη λύσει βασικά ζητήματα για τον εαυτό μου, θα μπορέσω να κάνω παιδί; Αλλά εάν έρθει, θα κάνω τα πάντα για εκείνο». Μήπως θεωρεί πως ο γάμος μπορεί να είναι και το τέλος μιας ανέμελης εποχής; «Όχι, αλλά αν είναι να τη χάσω, ας τη χάσω για ένα παιδί» απαντά με σιγουριά.
Διαβάστε περισσότερα στο PEOPLE που κυκλοφορεί μαζί με το ΘΕΜΑ.
