Η Ζωή (Αποστολοπούλου) είναι ωραία στο «Ποτάμι»

Η θέση της στην πεντάδα με τους πιο δημοφιλείς υποψηφίους του Ποταμιού, οι περίπου 20.000 ψήφους που συγκεντρώνει θα έπρεπε να δικαιολογούνται από την ευρεία αναγνωρισιμότητά της. Εξάλλου, είναι η πρώτη σε σταυρούς γυναικεία υποψηφιότητα του νεοσύστατου σχηματισμού, ελάχιστα πίσω από τον πασίγνωστο «Κίτσο-check machine» ηθοποιό Νίκο Ορφανό. Κι όμως, ακόμη και η ίδια η Ζωή Αποστολοπούλου δεν είναι σε θέση να εξηγήσει ακριβώς το γιατί  προτιμήθηκε από ένα τόσο μεγάλο -αναλογικά- πλήθος ψηφοφόρων, παρόλο που το όνομά της εξακολουθεί να παραμένει γενικότερα άγνωστο. Αποφάσισε να δεχτεί την πρόταση του «Ποταμιού» και να υποβάλει υποψηφιότητα για Ευρωβουλευτής ακριβώς την τελευταία στιγμή, μόλις μερικές ώρες πριν λήξει η σχετική προθεσμία, περίπου είκοσι ημέρες πριν από τις εκλογές. Εως τότε δεν είχε καν σελίδα στο facebook -αν και είχε δεκάδες γνωστούς, πελάτες του δικηγορικού της γραφείου που εξελίχθηκαν σε φίλους. Και μολονότι η ίδια δεν πήρε ούτε έναν από αυτούς για να του ανακοινώσει την είσοδό της στην πολιτική, ο κύκλος των γνωριμιών της, από ό,τι φαίνεται, έκανε τη δουλειά που έπρεπε για λογαριασμό της. Η, τηρουμένων των αναλογιών, επιτυχής παρουσία της στις Ευρωεκλογές, ίσως είναι και αυτή ένα από τα μυστήρια της περίπτωσης «Ζωή Αποστολοπούλου», μιας γυναίκας που, άθελά της, αφήνει τη γοητεία μιας εμφανούς νιότης να δημιουργεί παραπλανητικές εντυπώσεις. Διότι βλέποντας την ψηλή, μελαχρινή, αδύνατη και αθλητική Ζωή, το μόνο που δεν περιμένει κάποιος να ακούσει είναι ότι έχει δύο γιούς οκτώ και δέκα ετών, οι οποίοι μάλιστα ήταν ιδιαίτερα αυστηροί μαζί της, κριτικάροντας ανελέητα τις πρώτες προεκλογικές τηλεοπτικές εμφανίσεις της μαμάς τους. 
Η Ζωή Αποστολοπούλου είναι δικηγόρος με έδρα το Ιλιον, νεαρή αλλά με πλούσια εικοσαετή εμπειρία, καθώς είχε ήδη αρχίσει να εργάζεται σε δικηγορικό γραφείο του Πειραιά που αναλάμβανε σοβαρές εργατικές υποθέσεις, κυρίως από τη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Περάματος. Αργότερα η Ζωή Αποστολοπούλου ειδικεύτηκε στο ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο, τα δικαιώματα των ατόμων με ειδικές ανάγκες και τα τροχαία ατυχήματα. Η οποία όμως πρόσφατα δεν δίστασε να αντιπαρατεθεί με μια λεγεώνα 32 επιφανών δικηγόρων και τελικά να κερδίσει μια υπόθεση υπέρ των μετόχων και κατά της Proton Bank. 



Η καθημερινή δικηγορική πρακτική, η απαίτηση να είναι άριστα προετοιμασμένη και ετοιμόλογη, ήταν τα μόνα προπαρασκευαστικά εφόδια που είχε να παρουσιάσει στον αγώνα της για την εκλογή. Χωρίς καμία προηγούμενη εμπειρία από οποιαδήποτε άμεση εμπλοκή με την πολιτική και ενώ γνώρισε τον αρχηγό του Ποταμιού, Σταύρο Θεοδωράκη, μάλλον κατά σύμπτωση αφού εκείνος είχε ήδη εξαγγείλει τη δημιουργία του νέου κόμματος, η Ζωή Αποστολοπούλου βρέθηκε ξαφνικά σε τηλεοπτικά πάνελ προ και μετά τις εκλογές, να διαλέγεται με ξεσκολισμένους πολιτικούς, όπως ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο Αδωνις Γεωργιάδης κ.α. «Δεν είχα καμία προσδοκία και καμία αγωνία για το πώς θα φανώ ή τι θα πω. Ούτε βέβαια είχα καμία 'γραμμή' από το 'Ποτάμι' την οποία έπρεπε πάση θυσία να προβάλω» λέει η Ζωή για το βάπτισμα του πυρός στα ΜΜΕ. «Ωστόσο», τονίζει η ίδια «από τις εκατοντάδες παραστάσεις που έχω κάνει στα δικαστήρια, ξέρω ότι όταν είσαι καλά διαβασμένος, γνωρίζεις σε βάθος το αντικείμενό σου και διεκδικείς δυναμικά το δίκιο σου, αποκλείεται να χάσεις -και σίγουρα δεν διακινδυνεύεις την αξιοπρέπειά σου. Στα τηλεοπτικά πάνελ απλώς είμαι ο εαυτός μου και δεν λέω τίποτα περισσότερο από ό,τι επιτάσσει η κοινή λογική, είτε μιλάμε πχ για τις πολιτικές συνεργασίες που θα κάνει ενδεχομένως το 'Ποτάμι', είτε για τα υψηλά ποσοστά της Χρυσής Αυγής».

Το βάπτισμα στα ΜΜΕ
Οπως τονίζει η Ζωή Αποστολοπούλου, ακολουθώντας τη ροή του Ποταμιού, χωρίς να το καταλάβει, βρέθηκε να κολυμπά στα βαθιά και όχι ακριβώς ήρεμα νερά του προεκλογικού πολιτικού διαλόγου. «Περισσότερα έμαθα μέσα σε αυτή την παρανοϊκά εντατική περίοδο των τριών εβδομάδων, παρά στα χρόνια των μεταπτυχιακών μου. Κατ' αρχήν διαπίστωσα, με κατάπληξη, πόσο λίγα γνώριζαν για την Ευρωπαϊκή Ενωση και τους θεσμούς της κάποιοι υποψήφιοι Ευρωβουλευτές τους οποίους έτυχε να συναντήσω. Δεν θα ξεχάσω ποτέ μια κυρία, μέλος μεγάλου κόμματος, που φαίνεται μάλιστα ότι εκλέγεται με άνεση, η οποία εις επήκοόν μου πήρε τηλέφωνο συνεργάτη τηςγια να τον ρωτήσει πότε υπογράφηκε η Συνθήκη της Λισαβώνας». Πραεία και άμαθη στα ήθη του πολιτικού παρασκηνίου, η Ζωή Αποστολοπούλου λέει ότι έμεινε με το στόμα ανοιχτό όταν άκουσε τα κακεντρεχή κουτσομπολιά που ανακυκλώνουν ακόμη και καταξιωμένοι πολιτικοί -φυσικά μόλις σβήσουν οι κάμερες και οι προβολείς. Οσο για εκείνους που επαίνεσαν την ψύχραιμη αλλά δυναμική και ακομπλεξάριστη παρουσία της σε διάφορες τηλεοπτικές συζητήσεις, η Ζωή Αποστολοπούλου λέει ότι «υπάρχουν αυτά που βλέπει ο κόσμος και αυτά που δεν βλέπει, όπως ότι πχ στην 'Ανατροπή' τα μικρόφωνα ορισμένων προσκεκλημένων -όπως εγώ- είναι κλειστά και ανοίγουν μόνο όταν το θελήσει ο συντονιστής. Τέτοιου είδους ταχύρρυθμα μαθήματα πήρα από τις επαφές μου με τα ΜΜΕ». 
Η γνωριμία της Ζωής με το Ποτάμι έγινε ύστερα από κάποια κείμενα που συνέταξε σχετικά με το Ευρωπαϊκό δίκαιο, σε συνεργασία με τον, επίσης υποψήφιο, Σταύρο Τσακυράκη. Και μολονότι η πολιτική για εκείνην δεν ήταν ποτέ απωθημένο ή απώτερος στόχος, όπως εξομολογείται, «ήρθε τη στιγμή ακριβώς που 'τρωγόμουν' για να ασχοληθώ με κάτι καινούργιο -και να ασχοληθώ σοβαρά, με διάθεση να βοηθήσω με όλες μου τις δυνάμεις, όχι απλώς να δοκιμάσω την εμπειρία και να εξαφανιστώ όπως ήρθα». 



Η Ζωή Αποστολοπούλου σκοπεύει να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στο επικείμενο ιδρυτικό συνέδριο του «Ποταμιού» και ήδη δραστηριοποιείται στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής. Εξάλλου, όπως δηλώνει με έμφαση «η δική μου εμμονή είναι η κοινωνική δικαιοσύνη. Τα μεγάλα ιδεολογικά συστήματα, κάθε απόχρωσης, σήμερα μοιάζουν κενά και ξεπερασμένα. Οι ανάγκες όμως του λαού που βασανίζεται αυξάνονται και οξύνονται. Πρέπει να κάνουμε κάτι -και να το κάνουμε άμεσα, χωρίς παλαιοκομματικές αγκυλώσεις και πολιτικές παρωπίδες. Γι' αυτό μπήκα στο 'Ποτάμι'».