Άσπα Τσίνα: 24 ώρες μαζί της στο Καρπενήσι

H επιστροφή της Άσπας Τσίνα στους τηλεοπτικούς δέκτες μέσα από την εκπομπή της Ναταλίας Γερμανού, Η Γερμανού Ξανάρχεται, τάραξε τα τηλεοπτικά νερά και προκάλεσε δεκάδες debates στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πριν καν προβληθεί: «Έκανε καλά ή όχι η Ναταλία που την κάλεσε;». Η απάντηση ήρθε μέσα από την προβολή της εκπομπής, που σημείωσε ιδιαίτερα υψηλά νούμερα τηλεθέασης, κάνοντας μέσο όρο 33%. Τελικά, το κοινό ήθελε να μάθει τι κάνει σήμερα η Άσπα, είτε από πραγματικό ενδιαφέρον είτε από σκέτη περιέργεια.

Θυμάμαι πως πριν από έντεκα χρόνια, στο περιοδικό όπου τότε δούλευα, είχαμε κάνει ένα εξώφυλλο της Άσπας πάνω στην κορύφωση των εξελίξεων στο talent show Fame Story 1. Ήταν η εποχή που η 25άχρονη απόφοιτη του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης στα ΜΜΕ είχε διχάσει το κοινό του Fame Story: άλλοι τη λάτρευαν και άλλοι την αντιπαθούσαν. Ήταν ένα κορίτσι με ευφράδεια, που υπερασπιζόταν με σθένος τη γνώμη της – όσοι τη συνάντησαν τότε από κοντά είχαν σχολιάσει τη συνέπεια ανάμεσα σε αυτό που είδαμε τηλεοπτικά και στο κορίτσι που βρέθηκε στο πλατό της φωτογράφισης.


Η Άσπα, στα 37 της σήμερα, παρόλο που βρέθηκε για λίγο στο γαϊτανάκι της δημοσιότητας, προτίμησε να απαρνηθεί το glossy παραμύθι της επιτυχίας που της προσφέρθηκε με τους όρους της showbiz, για να ζήσει τη ζωή αποκλειστικά με τους δικούς της όρους. Έτσι, αφού έβγαλε ένα cd single που έγινε χρυσό (2003) και ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ (2004) με τη heaven και ολοκλήρωσε τις εμφανίσεις της σε σχήμα με την Καίτη Γαρμπή, αποφάσισε να αφήσει πίσω της τους προβολείς και την Αθήνα και να επιστρέψει στα Τρίκαλα.

Όταν τη βρήκα στο τηλέφωνο, ήταν διστακτικά ευγενική. Ήθελε πρώτα να «παίξει» η εκπομπή και να συζητήσουμε μετά αν θα είχε νόημα να πει κάτι παραπάνω. Δεδομένου πως η τελευταία τηλεοπτική της εμφάνιση εστίασε πολύ στο Fame Story και όσα έγιναν τότε, σκέφτηκα πως μάθαμε μόνο επικεφαλίδες για όσα συμβαίνουν σήμερα στη ζωή της. Έτσι, προέκυψε η ιδέα να τη φωτογραφίσουμε στο Καρπενήσι, όπου μεγάλωσε, με τα αδέσποτα που καιρό τώρα βοηθά εκεί στο καταφύγιο, μαζί με το γιο της, Ιάσονα - Παναγιώτη. Δεν θέλησε να της στείλουμε κάποιον επαγγελματία για να τη μακιγιάρει και να τη χτενίσει, ούτε κάποιο στιλίστα για να την ντύσει, παρόλο που θα ήταν μέσα στα πλαίσια αυτού που κάνουμε για όλους τους
φωτογραφιζόμενους. «Ξέρω τι μ’ αρέσει και τι μου πάει, μόνη μου ετοιμάζομαι και για τις εμφανίσεις μου» θα μου πει. Και θα μου μιλήσει για τη ζωή της σήμερα και όλα όσα μετρούν πλέον περισσότερο για εκείνη.


Τι είναι τελικά αυτό που σε απώθησε από το χώρο της showbiz;
Αυτή η εξευτελιστική ελαφρότητα των ανθρώπων της, η σκληρότητα, η δηθενιά, η απέραντη θλίψη. Οι αυλές των ηλιθίων που πάνε κι έρχονται στο χώρο, οι ανεγκέφαλοι γκρούπις και οι κόλακες-παράσιτα. Το σύστημα της showbiz στηρίζεται στο δίπολο εξουσιαστή – εξουσιαζόμενου. Οι άνθρωποί της βρίσκονται στο ρόλο του πρώτου και το κοινό στο ρόλο του δεύτερου. Κάθε τέτοιο διπολικό σχήμα είναι εντελώς έξω από τη δική μου κοσμοαντίληψη. Ένιωθα τελείως ανελεύθερη, όντας υποχρεωμένη να δεχτώ πράγματα που δεν με εξέφραζαν. Και τόσο που άντεξα, πάρα πολύ ήταν! Το 2005 επέστρεψα μόνιμα στο Τρίκαλα.

Στα χρόνια που ακολούθησαν κράτησες επαφές με συμπαίκτες σου στο Fame;
Με τον Νότη Χριστοδούλου και την Ιωάννα Κολοκοτρώνη επικοινωνούμε κατά καιρούς. Και με την Αθηνά Αλάτσαρη έχουμε ανταλλάξει μηνύματα διαδικτυακά. Επίσης, ο Τάσος Φωτιάδης μου έστειλε ένα μήνυμα στο facebook πρόσφατα, με αφορμή τη συνέντευξή μου στη Ναταλία. Και ο Νίνο μού είχε τηλεφωνήσει πριν από δύο χρόνια περίπου, ίσως και παραπάνω, και μιλήσαμε.


Με τη Ναταλία πώς κρατήσατε επαφή;
Συνεργάτης της Ναταλίας από την εκπομπή μού τηλεφώνησε μια μέρα και μου μετέφερε την πρόσκληση εκ μέρους της. Κι εγώ την αποδέχτηκα. Από την εποχή που η Ναταλία παρουσίαζε το Fame Story την είχα συμπαθήσει, γιατί ήταν καλοπροαίρετη, ευφυής και ακομπλεξάριστη. Και δεν άλλαξα γνώμη γι’ αυτή με την πάροδο των χρόνων.

Σε είχαν ξανακαλέσει σε τηλεοπτικές εκπομπές. Γιατί αρνήθηκες να πας;
Για διάφορους λόγους. Είτε γιατί τη συγκεκριμένη στιγμή που μου έγινε η πρόσκληση βαριόμουν αφόρητα τη διαδικασία και συνάμα ένιωθα πως δεν είχα τίποτα να πω, είτε γιατί το περιεχόμενο των εκπομπών δεν μου «έλεγε» τίποτα, είτε γιατί οι παρουσιαστές/ριες δεν μου ήταν ιδιαίτερα συμπαθείς, μιας και ουδέποτε με έπεισαν για την αλήθεια τους ως άνθρωποι και για τις προθέσεις τους γενικώς... Το να μπορείς να επιλέγεις εσύ ο ίδιος για τον εαυτό σου το πότε και το πού θα μιλήσεις είναι σπουδαίο πράγμα. Eίναι κάτι το οποίο απολαμβάνω από τη στιγμή που απεγκλωβίστηκα από τη συνεργασία με τη δισκογραφική που συνεργαζόμουν και αποχώρησα από όλα αυτά.


Τι feedback είχες για την εμφάνισή σου στη Ναταλία;
Tα σχόλια των δικών μου ανθρώπων ήταν πολύ θετικά. Επίσης, πάρα πολλοί άνθρωποι, τους οποίους δεν γνωρίζω προσωπικά, μου έστειλαν μηνύματα στο fb και τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Το ότι υπήρξαν κάποιοι που σχολίασαν τη συνέντευξη αρνητικά... 
Ε, δεν γίνεται να αρέσουμε σε όλους!

Αυτή την εποχή παίζεται το The Voice, στο οποίο κρίνεσαι αποκλειστικά για τη φωνή σου. Πώς σου φαίνεται;
Παρακολούθησα ένα επεισόδιο πριν πάω στην εκπομπή της Ναταλίας γιατί ήθελα να έχω άποψη. Το ότι υπάρχουν καλές φωνές, άγνωστες στο ευρύ κοινό, το ξέρουμε όλοι. Όμως σε μια εποχή κρίσης, όπως αυτή που ζούμε, που οι δισκογραφικές δεν πάνε καλά, που τα νυχτερινά κέντρα επίσης δεν δουλεύουν όπως παλιά και ακόμα και «φτασμένοι» καλλιτέχνες είναι εξαφανισμένοι, διότι δεν υπάρχει δουλειά, ρε παιδιά, πια ούτε γι’ αυτούς, πόσο δυνατά κι αληθινά μπορεί να πιστεύει κανείς πως υπάρχει ελπίδα να κάνει κάποιος καριέρα, όσο ταλέντο κι αν διαθέτει, μέσα από το Τhe voice; Το Τhe voice δεν είναι κάτι το πρωτοφανές. Ανήκει κι αυτό σε μια κατηγορία εκπομπών παρωχημένης κοπής, οι οποίες εκφράζουν τη νεοπλουτίστικη ακαλαισθησία και τελικά αυτό που σίγουρα καταφέρνουν με επιτυχία είναι να συντηρούν τη δημοσιότητα, τα κασέ κ.λπ. των συντελεστών τους μπροστά από την κάμερα (και δεν εννοώ τους παίκτες φυσικά).


Αν ήσουν 20, θα πήγαινες στο The Voice;
Στη σημερινή εποχή όχι. Σε μια άλλη εποχή και αν δεν είχαν προηγηθεί τα προηγούμενα talent shows, πιθανώς ναι. Άλλωστε το fame story 1, στο οποίο συμμετείχα, ήταν το πρώτο εν Ελλάδι talent show.

Έχεις ένα σύντροφο με τον οποίο έχεις αποκτήσει ένα γιο, τον Ιάσονα-Παναγιώτη. Πώς γνωριστήκατε;
Με τον Γιάννη γνωριστήκαμε το 1999, στα Τρίκαλα, στη μουσική σκηνή Απαρχές. Είναι και αυτός μουσικός.

Αλήθεια, πώς ένιωσες όταν έμαθες πως περιμένεις το γιο σου;
Το χάρηκα. Δεν ήταν κάτι που προγραμματίζαμε, αλλά δεν ήταν και κάτι που μας εξέπληξε ή μας προβλημάτισε! Είχα ήδη δύο σκυλιά στο σπίτι, άρα ήξερα πολύ καλά τι σημαίνει «ευθύνη» απέναντι σε μια άλλη ζωή. Έπειτα, για μένα, ζωή χωρίς ευθύνες δεν είναι ζωή, οπότε δεν μπήκα καν στη διαδικασία να σκεφτώ αν είμαι έτοιμη ή όχι.



Έχει αλλάξει τη ζωή σου ο γιος σου;
Τα παιδιά δεν μπορεί παρά να είναι η απόλυτη προτεραιότητα για κάθε μαμά και κάθε μπαμπά που αντιλαμβάνεται τη βαρύτητα της έννοιας του όρου «γονιός». Η ζωή μου πριν το παιδί δεν μπορώ να πω πως έχει μεγάλη διαφορά με τη ζωή μετά τη γέννα. Ούτε και οι απόψεις μου. Σαφώς κάποια πράγματα έχουν αλλάξει, όπως η διαχείριση του ελεύθερου χρόνου, η διαμόρφωση των χώρων του σπιτιού ή το ότι, για να βγούμε με τον Γιάννη και να πάμε κάπου, όπου δεν μπορούμε να πάρουμε το παιδί, θα πρέπει να διασφαλίσουμε ότι θα μείνει με ανθρώπους δικούς μας, στους οποίους έχουμε εμπιστοσύνη και τους οποίους αγαπά, αλλά αυτά είναι πρακτικά ζητήματα.

Σήμερα που είναι 5,5 ετών, ποιες είναι οι πιο αγαπημένες σας συνήθειες;
Παίζουμε, συζητάμε, ζωγραφίζουμε, ακούμε μουσική ή βλέπουμε dvd, τραγουδάμε, διαβάζουμε και γράφουμε, πηγαίνουμε μαζί για ψώνια ή για καφέ, επισκεπτόμαστε σπίτια φίλων, βγάζουμε τα σκυλιά μας βόλτα, πηγαίνουμε και ταΐζουμε μαζί κάποια αδέσποτα σκυλάκια που φροντίζουμε, μαθαίνουμε καινούρια πράγματα μαζί. Κάθε μέρα με το παιδί είναι ξεχωριστή!


Μουσικά, ποιες είναι οι πιο αγαπημένες σου δουλειές τα τελευταία χρόνια;
Η συμμετοχή μου στις μουσικές εμφανίσεις της Ορχήστρας «Βασίλης Τσιτσάνης», οι οποίες μου έδωσαν και τη δυνατότητα να συμπράξω επί σκηνής με εξαιρετικούς ερμηνευτές, είτε τοπικούς συναδέλφους, είτε και με πολύ γνωστούς, όπως τον Βασίλη Λέκκα, τη Λιζέτα Καλημέρη, τον Δημήτρη Κοντογιάννη πρόσφατα κ.ά., είναι από τις καλύτερες εμπειρίες για μένα.

Υπάρχει κάποια μουσική συνεργασία που θα ήθελες να πραγματοποιήσεις;
Όχι. Δεν έχω κανένα τέτοιο «όνειρο» εδώ και πολλά χρόνια. Πολύ εύκολα και πολύ γρήγορα απομυθοποιήθηκαν κάποια πράγματα στο μυαλό μου μετά τη συνειδητή απόφασή μου να αποχωρήσω από το χώρο.



Ασχολείσαι έντονα με τα αδέσποτα ζώα. Πώς ξεκίνησε όλο αυτό;
Και οι δύο παππούδες μου είχαν ζώα και κάθε φορά που τους επισκεπτόμασταν οικογενειακώς στο χωριό, η μεγάλη μου λαχτάρα ήταν να παίξω με τα σκυλιά του ενός ή να ταΐσω τα κατσικάκια του άλλου. Μεγαλώνοντας κι αφού πέρασαν διάφορα ζωάκια από το σπίτι μας (ψαράκια, καναρίνια, χελωνάκια, παπάκια, γατάκια κ.λπ.), απέκτησα ένα από τα δύο σκυλιά μας, τη 16άχρονη σήμερα Μυρτώ. Γνωρίστηκα με ανθρώπους που με ενέπνευσαν, οι οποίοι ασχολούνται ενεργά με τη φιλοζωία στα Τρίκαλα, όταν βρήκα πεταμένα σ’ έναν κάδο ανακύκλωσης κάτι κουταβάκια, που δεν είχαν καν προλάβει να ανοίξουν τα ματάκια τους. Τα απεγκλώβισα, έψαξα να βρω ανθρώπους που ασχολούνται με τα αδέσποτα και μπήκα στη διαδικασία να δραστηριοποιηθώ. 
Ως εθελόντρια, επισκεπτόμουν για καιρό το καταφύγιο αδέσποτων σκύλων στα Τρίκαλα. Επίσης, με τη συνδρομή μιας πολύ καλής μου φίλης στο Καρπενήσι (και μετά από κάποιες συγκυρίες, οι οποίες εντέλει λειτούργησαν θετικά) καταφέραμε να πειστεί ο δήμος εκεί για την ανάγκη δημιουργίας ενός δημοτικού καταφύγιου. Μια ομάδα εθελοντριών φροντίζουμε ορισμένα αδεσποτάκια, αναζητώντας οικογένειες που θα τα υιοθετήσουν και θα τα αγαπήσουν όπως τους αξίζει.

Ποια είναι η σχέση σου αυτή τη στιγμή με το ΣΥΡΙΖΑ στα Τρίκαλα;
Όπως είπα και στη Ναταλία , είμαι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ και πιο συγκεκριμένα μέλος της ΝΕ του ΣΥΡΙΖΑ Τρικάλων.

Πώς αποφάσισες να δραστηριοποιηθείς στον πολιτικό χώρο;
Φύσει ανήκω στους ανθρώπους που δεν μπορούν να μένουν παρατηρητές των γεγονότων, απαθείς απέναντι σε όλα όσα συμβαίνουν.



Σου έχει γίνει πρόταση να κατέβεις στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές;
Όχι, δεν μου έχει γίνει.

Πόσο έχουν αλλάξει τα όνειρά σου από τότε που ήσουν 18;
Στα 18 μου, ήμουν ήδη πρωτοετής φοιτήτρια στη σχολή Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, στην οποία είχα μπει και με πολύ καλή σειρά το 1994 (7η, αν θυμάμαι καλά). Όλοι οι δικοί μου πίστευαν πως θα γινόμουν μια καλή δημοσιογράφος. Όμως η μεγάλη μου αγάπη για τη μουσική με οδήγησε τελικά στην απόφαση να πάρω το πτυχίο μου το Νοέμβριο του 1998, αλλά να ακούσω τη φωνή της ψυχής μου, που με έσπρωχνε στο τραγούδι. Κατά τα λοιπά, νομίζω πως τα όνειρά μου εκπληρώθηκαν.

Κοιτάζοντας πίσω, υπάρχουν πράγματα για τα οποία έχεις μετανιώσει;
Οπωσδήποτε υπάρχουν πράγματα που θα μπορούσα να είχα αποφύγει, ίσως κάποια πράγματα θα μπορούσα να τα είχα κάνει καλύτερα... Το σίγουρο είναι πως από τα λάθη μας όλοι μαθαίνουμε κι αυτό είναι η γοητεία της ζωής, νομίζω, για τον καθένα μας.

Σε τι έχει αλλάξει σήμερα η Άσπα που γνωρίσαμε μέσα από το Fame Story;
Μεγάλωσα, ωρίμασα και προχώρησα στη ζωή μου υποστηρίζοντας τις επιλογές μου, που αποδείχτηκε πως ήταν οι σωστές για μένα. Και είμαι ευτυχισμένη μ’ αυτό. Η συνέπεια μεταξύ λόγων και έργων, όπως έδειξε σε μεγάλο ποσοστό η μέχρι τώρα πορεία μου, αποδεικνύει, νομίζω, πως η Άσπα παραμένει ίδια.

Διαβάστε περισσότερα στο PEOPLE που κυκλοφορεί μαζί με το ΘΕΜΑ.