Αυτές είναι οι ομορφότερες πόλεις της Ασίας

Μπανγκόκ, Ταϋλάνδη
Η πόλη των αντιθέσεων

Αγορές φρούτων, ανατολίτικα φαγητά που τσιτσιρίζουν στις κουζίνες των υπαίθριων μικροπωλητών, το αναπόφευκτο κιτς του βασιλικού παλατιού και οι κραυγαλέες πινακίδες των στριπτιζάδικων του Patpong.  Οι κάτοικοί της την αποκαλούν και Krung Therp (”Πόλη των Αγγέλων”). Τριγυρίζοντας στην πόλη είναι σαν να περπατάμε σε δύο κόσμους που εναλλάσσονται συνεχώς. Πολυτελή ξενοδοχεία, αστραφτεροί ουρανοξύστες, χωριά, καλά εστιατόρια, υπαίθρια μπάρμπεκιου στην άκρη του δρόμου, εντυπωσιακά malls γεμάτα καλούδια, πολύχρωμοι πάγκοι με φρέσκα λαχανικά και τόπια με υφάσματα, βουδιστικοί ναοί και κλαμπ, πολυτελή αυτοκίνητα και θορυβώδη τρίκυκλα ταξί (tuk tuk). Όλα συνυπάρχουν σε αυτή την πόλη. Φωτογραφίζουμε τον διάσημο Σμαραγδένιο Βούδα, κάνουμε βόλτες δίπλα στο ποτάμι, περιπλανόμαστε στην κυριακάτικη αγορά Chatuchak, απολαμβάνουμε το ποτό μας στο μπαρ κάποιου πεντάστερου ξενοδοχείου, κάνουμε κρουαζιέρα στα κανάλια του Thon Buri και, φυσικά, χαζεύουμε τους ζωντανούς σκορπιούς που πωλούνται ως κατοικίδια στην αγορά ζώων ή εναλλακτικά, σερβίρονται τηγανητοί στους υπαίθριους πάγκους.

Siem Reap, Καμπότζη
Μυστηριακή γη
Μέχρι πριν από λίγες δεκαετίες έπρεπε να είσαι τρελός ή μισθοφόρος για να πας στην Καμπότζη. Τα σημάδια της δύσκολης δεκαετίας του ’70, της εποχής του πολέμου και των Ερυθρών Χμερ του Πολ Ποτ αργοσβήνουν. «Ο μόνος κίνδυνος που διατρέχεις πλέον είναι να χάσεις το μυαλό σου», θα σου πει η Veata, η 50χρονη ξεναγός με τα τατουάζ και το κόκκινο σαρόνγκ, που μεγάλωσε στην Battambang και γύρισε όλη τη νοτιοανατολική Ασία, αναζητώντας το άρωμα του κινδύνου και την ανάσα της ιστορίας. Η πόλη ξανά-ανακαλύπτει τον εαυτό της ως το επίκεντρο μιας νέας Καμπότζης με πολυτελή ξενοδοχεία και βραβευμένα εστιατόρια. Παρά την ραγδαία τουριστική ανάπτυξη, παραμένει μια άκρως γοητευτική πόλη με παλιά σπίτια από την εποχή της γαλλικής αποικιοκρατίας, λεωφόρους γεμάτες δέντρα και ένα γαλήνιο ποτάμι να την διασχίζει. Στο επίκεντρο οι άκρως εντυπωσιακοί ναοί του Άνγκορ, της τελευταίας πρωτεύουσας της Αυτοκρατορίας των Χμερ, που απέχει ελάχιστα χιλιόμετρα από την Σιεμ Ριπ. Αν υπάρχει η ιδανική στιγμή να την επισκεφτείτε; Η απάντηση είναι μονολεκτική και απόλυτη: “τώρα”. Πριν βρεθείτε κολλημένοι στην κίνηση από το χάος που θα έχουν προκαλέσει τα τουριστικά λεωφορεία επιστρέφοντας από τις ξεναγήσεις στους ναούς. Το μυστικό διαδόθηκε.
















Τόκιο, Ιαπωνία
Πόλη από το μέλλον
Η πιο φουτουριστική πόλη του πλανήτη, η αυτοκρατορική πρωτεύουσα των σογκούν και των χρυσανθέμων είναι πρόκληση στις αισθήσεις του δυτικού επισκέπτη. Ένα non-stop κινητικό τοπίο, στα σύνορα του μέλλοντος, όπου τα κτίρια και η τεχνολογία θυμίζουν virtual πραγματικότητα. Στο Τόκιο επιβάλλεται το περπάτημα και ας χαθείς στη μετάφραση. Στις απόλυτα κεντρικές ζώνες Chiyoda, Chuo και Minato, εισβάλλουν κατά τη διάρκεια της ημέρας πάνω από 2 εκατομμύρια άτομα. Πολύχρωμα φώτα παντού, γιγαντοοθόνες και ουρανοξύστες που στις ταράτσες τους έχουν γήπεδα τένις, ελικοδρόμια, θερμοκήπια και εργαστήρια βιολογίας. Διάφανα ασανσέρ ανεβοκατεβαίνουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα, επιγραφές νέον αναβοσβήνουν στην Akihabara και την Takeshita Dori, δίπλα σου περνούν businessmen που μιλούν στο -τελευταίας τεχνολογίας- κινητό τους και συγχρόνως υποκλίνονται στον συνομιλητή τους, office ladies με αυστηρά ταγιέρ από την Omotesando- τα Champs Elysées της ιαπωνικής πρωτεύουσας- και κάτι που θυμίζει μάσκα χειρουργού στο πρόσωπο, μικρές χαμογελαστές Γιαπωνέζες με κοντές, πλισέ φούστες που ακούν Lady Gaga και Yuki Koyanagi στα ολοκαίνουργια iPods τους. Μαζί τους, επισκέπτες από τη Δύση, ποτισμένοι με σάκε και τσάι, και σε μεγάλο βαθμό Lost in Translation. Τους ακολουθούν το ξημέρωμα στην ψαραγορά Tsukiji για την καθημερινή δημοπρασία τόνου, και το βράδυ στους σύγχρονους ναούς χαρτοπαιξίας, όπου παίζουν μανιωδώς Pachinko (κάτι σαν φλιπεράκι), και στα εστιατόρια που σερβίρουν special maki και λευκό sashimi τόφου υπό το φως τριών αστεριών Michelin. Συνυπάρχουν κι αυτά, μαζί με τη φιλοσοφία ζεν, τους βουδιστικούς και σιντοϊστικούς ναούς, το θέατρο No, τα πανδοχεία ryokan, τις ανθισμένες κερασιές και τις πολεμικές τέχνες δίπλα στα manga, τον Mori Tower, τα capsule hotels, τις γυαλιστερές λιμουζίνες της Aoyama και την υποκουλτούρα των otaku kids.












Σιγκαπούρη
Η Νέα Υόρκη της Ανατολής
 
Η μικροσκοπική Σιγκαπούρη είναι ένα μωσαϊκό από αντικρουόμενες κουλτούρες. Θα θαμπωθούμε από τις βιτρίνες της Orchard Road (κάτι σαν την 5η Λεωφόρο) και θα νιώσουμε δέος μπροστά στον τεράστιο βουδιστικό ναό στην Chinatown. To φουτουριστικό θέατρο Esplanade στην προκυμαία βρίσκεται δίπλα στο Μουσείο Ασιατικών Πολιτισμών που φιλοξενεί από ισλαμικά έγγραφα μέχρι βιετναμέζικα γλυπτά. Η Σιγκαπούρη αποτελεί διεθνή μητρόπολη, μια μικρογραφία ολόκληρης της Ασίας στην μοντέρνα εκδοχή της. Κινέζοι, Ευρωπαίοι, Μαλαισιανοί και Ινδοί έχουν αφήσει την σφραγίδα τους στην πόλη. Σίγουρα ο Sir Stamford Raffles θα ήταν υπερήφανος για την εξέλιξη που έχει το μικρό ψαροχώρι που ανακάλυψε στις αρχές του 19ου. Ο ίδιος άλλωστε έβαλε τις βάσεις για να μετατραπεί η Σιγκαπούρη σε ένα πολιτισμικό, εμπορικό, γαστρονομικό σταυροδρόμι μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Σήμερα αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα οικονομικά, εμπορικά και τεχνολογικά κέντρα του κόσμου όπου οι ρυθμοί ανάπτυξης κινούνται σε ταχύτητα φωτός. Αν ρωτήσετε τους πιστούς της επισκέπτες θα σας πουν ότι την λατρεύουν για δύο λόγους: τα ψώνια και το φαγητό. Εδώ θα βρείτε τα πιο μοντέρνα εμπορικά κέντρα της νοτιοανατολικής Ασίας, τα πιο στυλάτα εστιατόρια και τα πιο πολυτελή ξενοδοχεία, όπως το εμβληματικό Raffles Hotel. Στην πληθωρική σκιά από τα sci-fi συγκροτήματα της κρύβεται μια από τις ενδιαφέρουσες γαστρονομικές σκηνές του κόσμου. Οι τελετές γευσιγνωσίας δεν στρώνονται μονάχα σε βραβευμένα με αστέρια Michelin τραπέζια και σε παλάτια βρετανικής αποικιακής αρχιτεκτονικής. Εδώ η καρδιά της γεύσης χτυπά στο multi ethnic πανηγύρι που στήνεται καθημερινά στους δρόμους της Chinatown, της Μικρής Ινδίας και στις καντίνες του λιμανιού της ανατολικής ακτής που παλιότερα κατέφθαναν μετανάστες σχεδόν από όλο το κόσμο για ένα καλύτερο μέλλον που τελικά το κατέκτησαν. Ένα είναι το σίγουρο: η Σιγκαπούρη δεν είναι καθόλου βαρετή.










Ubud, Μπαλί
Διαλογισμός και προσκύνημα
 
Η γοητεία του Μπαλί, αλλά και της ίδιας της πρωτεύουσας του είχε πάντα να κάνει τόσο με την πνευματική αναζήτηση όσο και με την καλοπέραση (ορισμένες φορές σε τέτοιο βαθμό, που η καλοπέραση αναδιατυπωνόταν ως “πνευματική αναζήτηση”). Εδώ, ακόμα και η ηλιοθεραπεία δίπλα στην πισίνα μεταφράζεται ως “διαλογισμός”. Το μασάζ επαναλανσάρεται ως “θεραπευτική τελετουργία” και μια πρωινή εκδρομή ως “προσκύνημα”.












Χόι Αν, Βιετνάμ
Έρωτας με την πρώτη ματιά

Όσοι επισκέπτονται αυτή τη μικρή πόλη του Βιετνάμ μαγεύονται αμέσως. Φεύγοντας, οι περισσότεροι λένε πως δεν μπορούν να ξεχάσουν τη γαλήνη που αποπνέει, την ηρεμία που καθρεφτίζεται στο βλέμμα των ντόπιων, τη χαρά που βγαίνει από τα πολύχρωμα μικρά σπιτάκια της πόλης.
















Πηγή: www.arttravel.gr