Παπαγιάννης: «Όποιος πρόλαβε με πήρε»

Η στιγμή της αναγγελίας του ονόματός του από τον Άνταμ Σίλβερ, η αποθέωση, τα ουρλιαχτά, οι αγκαλιές και τα φιλιά των ατζέντηδών του και των γονιών, το καπελάκι των Suns που του έδωσε ο υπάλληλος του ΝΒΑ και η κάθοδος από τα σκαλοπάτια που οδηγούν μέχρι την κεντρική σκηνή για την χειραψία με τον κομισάριο, διήρκεσε κάτι λιγότερο από ένα λεπτό. Για την ακρίβεια, κοντά στα 50 δευτερόλεπτα! Από το μυαλό του 18 ετών και 11,5 μηνών, πανύψηλου (2,19) σέντερ από τα Μέγαρα, όμως, θα αργήσει να φύγει. Πολύ απλά γιατί ήταν η στιγμή που ονειρευόταν από παιδάκι και τώρα που συνέβη στα αλήθεια, επιστρέψει συνεχώς στην οθόνη του εγκεφάλου σαν τρέϊλερ ταινίας που θα προβληθεί προσεχώς.

Ο Γιώργος Παπαγιάννης, είναι πλέον επισήμως το υψηλότερο pick Έλληνα παίκτη και ο μοναδικός γηγενής μπασκετμπολίστας που επελέγη στη λοταρία του draft του «άλλου πλανήτη» του αθλήματος... Για πολλούς ήταν τεράστια έκπληξη! Όχι όμως, για τον ίδιο και τους εκπροσώπους του, που τον στήριξαν μέχρι τέλους και τον βοήθησαν να ανοίξει διάπλατα την πόρτα του «μαγικού κόσμου» του ΝΒΑ. Το συμβόλαιο που θα υπογράψει σε λίγες μέρες με τους Σακραμέντο Κινγκς (που απέκτησαν τα δικαιώματά του από το Φίνιξ), θα έχει διάρκεια για 2+2 χρόνια και οι συνολικές απολαβές του, αν το εξαντλήσει (βάσει του rookie salary cup), θα αγγίξουν τα 10,3 εκατομμύρια δολάρια. Το gazzetta.gr τον εντόπισε στο κέντρο του Μανχάταν και σας παρουσιάζει τις πρώτες του εντυπώσεις, λίγες ώρες αφότου έγινε NBAer...

Ακούγεται σαν όνειρο. Εσύ πως το νιώθεις;

«Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος και όπως λέω συνεχώς, από χθες το βράδυ, στους φίλους μου που είναι εδώ μαζί μου, δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμη! Ξυπνησα το πρωί και δεν ήμουν σίγουρος αν όλα αυτά που συνέβησαν χθες ήταν αλήθεια ή ήταν όνειρο. Όσο περνάει η μέρα, σήμερα, θα αρχίσω σιγά-σιγά να το συνειδητοποιώ, πιστεύω... Το σημαντικότερο απ' όλα είναι ότι ένα από τα μεγαλύτερα μου όνειρα, έγινε πραγματικότητα!»

Πως αισθάνθηκες τη στιγμή που στο κατάμεστο Barclays Center, άκουσες το όνομά σου, την πόλη σου, τη χώρα σου και την ομάδα σου;

«Να σας πω την αλήθεια, δεν πρόλαβα να ακούσω πολλά πράγματα, γιατί ο manager μου είχε βάλει τις φωνές, οπότε δεν άκουσα ολόκληρο το όνομά μου! Αλλά όλο αυτό που ένιωσα από τη στιγμή της αναγγελίας μέχρι και που ανέβηκα στη σκηνή για την χειραψία με τον κομισάριο του πρωταθλήματος, ήταν ένα απίστευτο συναίσθημα που εύχομαι να το ζήσουν όλα τα παιδιά που θέλουν να φτάσουν μέχρι το ΝΒΑ. Εγώ το ονειρευόμουν από μικρό παιδί και είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που έκανα την αρχή...»

Πριν από περίπου 25 μέρες, έπαιζες στους τελικούς της Α1 Κατηγορίας και τώρα είσαι η υψηλότερη επιλογή Έλληνα μπασκετμπολίστα στο draft. Πες μας πως κύλησε αυτή η διαδρομή από την Αθήνα προς το άγνωστο, καθώς μέχρι και τις 13 Ιουνίου δεν ήξερες αν θα συμμετάσχει στην εφετινή διαδικασία...

«Η απόφαση ελήφθη εκείνη την ημέρα, ακριβώς δύο ώρες πριν εκπνεύσει η διορία του ΝΒΑ για να αποσυρθούν οι δηλώσεις συμμετοχής! Έφυγα από την Αθήνα με προορισμό τη Φλόριντα, που έκανα κάποιες προπονήσεις και εν συνεχεία ήμουν συνεχώς σε μεταξύ ενός αεροπλάνου, ενός γυμναστηρίου και ενός ξενοδοχείου. Πήγα στο Φίνιξ, στη Βοστώνη, στο Ντιτρόιτ, στη Φιλαντέλφια και το Σικάγο, υπέστην κι ένα τράβηγμα στον προσαγωγό, που ευτυχώς δεν με πήγε πάρα πολύ πίσω και παρά την κούραση, έμεινα σταθερά προσηλωμένος στον στόχο μου, που δεν ήταν άλλος από την υψηλότερη δυνατή θέση στην οποία μπορούσα να επιλεγώ. Όσο περισσότερο μιλάω γι΄ αυτό, νιώθω ολοένα και μεγαλύτερη δικαίωση και ευτυχία για αυτή τη στιγμή που με έλαχε στα 18 μου χρόνια!»

Διαβάστε περισσότερα στο gazzetta.gr