Γιατί ο Κυριάκος αποδοκίμασε τα λεγόμενα του Παυλόπουλου για το νόμισμα

Δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία» η αιχμηρή παρέμβαση του προέδρου της ΝΔ Κυριάκου Μητσοτάκη με την οποία σχολίασε την αμφιλεγόμενη δήλωση του Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου.

Στη μνήμη αρκετών από του παροικούντες την πολιτική Ιερουσαλήμ ανεσύρθη η ακόμη πιο ηχηρή διαφοροποίηση του κ. Μητσοτάκη κατά την ψηφοφορία για την εκλογή στο ύπατο αξίωμα του κ. Παυλόπουλου, ο οποίος είχε μεν προταθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ, πλην, όμως, στηρίχθηκε και από τη Νέα Δημοκρατία, στην ηγεσία της οποίας  ήταν ακόμη ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς.

«Δεν εκφράζει τη θέση της Ελλάδας στην ενωμένη Ευρώπη με τον τρόπο που εγώ θα επιθυμούσα», ήταν ο ένας από τους τρεις λόγους –οι άλλοι δύο ήταν ότι «δεν  αντιστάθηκε στις “σειρήνες” του πελατειακού κράτους» και «χειρίστηκε με ανεπάρκεια μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις της σύγχρονης ιστορίας μας, τον Δεκέμβριο του 2008»- που είχε επικαλεστεί τότε ο κ. Μητσοτάκης στη δήλωσή με την οποία γνωστοποίησε την πρόθεσή του να μην προσέλθει στην ψηφοφορία που έγινε τον Φεβρουάριο του 2015.

«Είναι δεδομένο ότι ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος θα εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Θα τον συγχαρώ, ελπίζοντας να διαψεύσει τις όποιες αμφιβολίες μου. Εύχομαι πραγματικά να είναι ένας πολύ καλός Πρόεδρος», δήλωνε τότε ο ίδιος που ήταν, εν τέλει, ο μόνος από τους βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης που δεν ψήφισε υπέρ του κ. Παυλόπουλου.

Παρότι έκτοτε ο κ. Μητσοτάκης και ιδίως αφότου εξελέγη αρχηγός στη ΝΔ τον περασμένο Ιανουάριο, δεν συντήρησε την αντιπαλότητα που μοιραία υπήρξε στη σχέση του με το Προεδρικό, στη Συγγρού επικρατούσε βαρύ κλίμα για τη στάση που τηρεί ο κ. Παυλόπουλος. Αρκετά στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης ισχυρίζονταν επανειλημμένα ότι «ο Προκόπης εξοφλεί γραμμάτια στον Τσίπρα που τον έκανε Πρόεδρο» και «δεν τηρεί την πολιτική ουδετερότητα που απαιτεί το αξίωμα».

Οι χειρισμοί του, επί παραδείγματι, στις συσκέψεις των πολιτικών αρχηγών για το Ασφαλιστικό και το Προσφυγικό είχαν γίνει αντικείμενο κριτικής από στελέχη της ΝΔ που υποστήριζαν ότι «λειτουργεί υποστηρικτικά προς την κυβέρνηση και, ως μη όφειλε, ταυτίζεται μαζί της». Ενώ δεν περνούσαν απαρατήρητες κατά καιρούς δηλώσεις του με τις οποίες έπαιρνε θέση στην τρέχουσα πολιτική αντιπαράθεση, υιοθετώντας την επιχειρηματολογία με την οποία κυβερνητικοί παράγοντες βάλουν κατά της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Από τις πλέον χαρακτηριστικές ήταν οι δηλώσεις που έκανε πρόσφατα από το Ισραήλ όταν κάλεσε σε αγώνα ενάντια στον… «Μινώταυρο του νεοφιλελευθερισμού». Λόγω του γεγονότος ότι εκφράσεις αυτού του είδους αποτελούν την επωδό των στελεχών των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, η ενόχληση μεταξύ των νεοδημοκρατών ήταν έντονη, πλην, όμως, η επίσημη Συγγρού δεν θεώρησε την συγκεκριμένη «αστοχία» ως επαρκές έρεισμα για μια δημόσια αντίδραση απέναντι τις πρωτοβουλίες του Ανώτατου Άρχοντα.

Το έρεισμα, όμως, το οποίο δεν είχε τότε η ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το βρήκε τώρα με τα όσα είπε ο κ. Παυλόπουλος στην ομιλία του στο Άργος και τον θόρυβο που ξεσήκωσε η δήλωσή του ότι «το νόμισμα αποκτά νόημα μόνον όταν υπηρετεί τον Άνθρωπο» που ήρθε σε μια πολιτική συγκυρία που διαμορφώνεται από υπαρκτά και μη σενάρια περί προσφυγής στον λαό με ερώτημα για την παραμονή ή όχι στο κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα. 
Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας αποδέχτηκε τις εισηγήσεις συνεργατών του ότι έπρεπε «να υπάρξει αντίδραση στους ισχυρισμούς του Προέδρου, ανεξάρτητα αν ήταν τα λεγόμενα του ήταν ή όχι ενταγμένα στα παιχνίδια κυβερνητικών κύκλων». Και αποφάσισε να πάρει «πάνω του» το ζήτημα που ανέκυψε, κάνοντας ο ίδιος προσωπική δήλωση. 

«Είμαι βέβαιος ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στηρίζει αμετακίνητα την εθνική στρατηγική επιλογή για μια ισχυρή Ελλάδα στον πυρήνα μιας ισχυρής Ευρώπης», δήλωσε ο κ. Μητσοτάκης και με αρκούντως αιχμηρή διάθεση, πρόσθεσε: «Την επιλογή αυτή οφείλουμε να την υπηρετούμε όλοι, χωρίς να δίνουμε αφορμές για παρερμηνείες».

Πίσω από τη «διπλωματική» διατύπωση που χρησιμοποίησε, η αποδοκιμασία που εμπεριείχε η τοποθέτηση του αρχηγού αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν σαφής, γιατί, όπως σχολίαζαν «γαλάζια» στελέχη, ήταν «η ώρα να σταλεί  και προς τα δύο Μέγαρα που εδρεύουν στην οδό Ηρώδου του Αττικού ότι τα παιχνίδια με την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας είναι απολύτως απαράδεκτα».