Ο... μυθικός δείπνος
antipas

Γιάννης Αντύπας

Ο... μυθικός δείπνος

Μέχρι σήμερα ξέραμε τον Μυστικό Δείπνο, του Χριστού προς τους Αποστόλους του, το τελευταίο δείπνο των μελλοθάνατων, το δείπνο των έξι, του ΠΑΣΟΚ, κοκ. Πρόσφατα μάθαμε και για δείπνους... μυθικούς. Που αποτελούν συρραφή γευμάτων, καφέδων, συζητήσεων, που όλα μαζί φτιάχνουν ένα ωραίο δείπνο. Με πολύ σανό για κύριο πιάτο.

Αυτά συμβαίνουν όταν μία κυβέρνηση και ένα σύστημα εξουσίας αναζητά χαλαρωτικές ειδήσεις, κάνοντας (το ίδιο το σύστημα)... ρεπορτάζ για τις εξελίξεις σε ένα άλλο κόμμα. Ξέρετε, για κάποιους ανθρώπους όταν καίγεται το σπίτι τους είναι αρκετό, για να νιώσουν καλύτερα, να μάθουν πως κάηκε και η λάμπα του γείτονα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το σύστημα που κυβερνά θέλει να λέει στους δικούς του... δείτε τι συμβαίνει και στο ΠΑΣΟΚ. 

Καπνός χωρίς φωτιά, όμως, δεν υπάρχει. Πράγματι, κάτι τρέχει στο ΠΑΣΟΚ. Για τις ανάγκες του συγκεκριμένου άρθρου θα δούμε τις εξελίξεις από δύο οπτικές γωνίες. Πρώτα, από την οπτική γωνία εκείνων που έμειναν. 

Το ΠΑΣΟΚ ήρθε στην εξουσία το 1981 μετά από σχεδόν 160 χρόνια διακυβέρνησης του τόπου από το κέντρο και τη δεξιά. Και μόνο οι όροι «σοσιαλιστικό» και «κίνημα» στο όνομά του αρκούσαν για να προκαλέσουν πανικό σε όσους είχαν μάθει την Ελλάδα εκείνων που είναι μέσα και των άλλων που ήταν στην απέξω. 

Κλείσιμο
Αυτό το δίπολο, των μέσα και των απέξω, το ΠΑΣΟΚ το έσπασε. Έβαλε και τους άλλους μέσα. Έδωσε αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις, δικαιώματα στους εργαζόμενους, έκανε υπερβολές, δε μπόρεσε να αντιμετωπίσει τη διαφθορά ούτε στους κόλπους του, αλλά η γενική αίσθηση είναι ότι έδωσε. Και όταν για πρώτη φορά πήγε να πάρει, ο λαός το έστειλε από το 45% στο 5'%. Δίκαιη τιμωρία; Δε αφορά αυτό το άρθρο.

Στα μνημονιακά χρόνια τα στελέχη του κατηγορήθηκαν και κυνηγήθηκαν. Δωσίλογοι, γερμανοτσολιάδες, άκουσαν και υπέστησαν τα πάντα. Κάποιοι αποτραβήχτηκαν στις οικείες τους, άλλοι στις δουλειές τους, άλλοι πήγαν ΣΥΡΙΖΑ, άλλοι έφτιαξαν κινήσεις, άλλοι έκαναν δικά τους κόμματα. Όσοι έμειναν μέσα, με τον ΣΥΡΙΖΑ pπια στην κυβέρνηση ένιωσαν τη γλυκιά γεύση της δικαίωσης. 

Γιατί, η μαύρη αλήθεια είναι πως όλοι μπορεί να κατηγορούν τον Γιώργο για το μνημόνιο του 2010 (σ.σ. και εγώ), αλλά όλοι λίγο πολύ στη συνέχεια (και ο Σαμαράς) τον ίδιο δρόμο ακολούθησαν. ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ έχουν από ένα μνημόνιο με το όνομά τους χαραγμένο επάνω.  

Σε αυτό το πλαίσιο, όσοι είχαν μείνει στο ΠΑΣΟΚ ξεκίνησαν τον διάλογο για τη νέα κεντροαριστερά. Αλλά, ανταποκρίθηκαν μόνο ένα τμήμα της ΔΗΜΑΡ και οι λεγόμενες κινήσεις για τη σοσιαλδημοκρατία. Ο Γιώργος Παπανδρέου ούτε προτάσεις δεν έστειλε στον διάλογο. Ο Σταύρος Θεοδωράκης μπήκε, αλλά βγήκε. Θα μπορούσε να μείνει και να επιβάλει τις εξελίξεις. Αλλά, δεν το έκανε. Όπως θα μπορούσαν να έχουν μπει και όσοι είχαν πάει σπίτια τους, ή είχαν κάνει τα δικά τους «μαγαζιά». Δεν το έκαναν. 

Αν το είχαν κάνει σύντομα θα είχαμε κάλπες για την ηγεσία του νέου κόμματος. Δεν το τόλμησαν. Είναι άδικο τώρα να ζητούν από το ΠΑΣΟΚ να αυτοδιαλυθεί και να ακολουθήσει τον δικό τους δρόμο. Μπορούν να τον ακολουθήσουν μόνοι τους και με όσους τους πάρουν από πίσω. Και δεν δικαιούνται να σπεκουλάρουν με το όνομα του Ευάγγελου Βενιζέλου, που έμεινε μέσα και ανέλαβε ευθύνες όταν εκείνοι το έπαιζαν αειπάρθενοι, για να δώσουν τώρα βάρος στο δικό τους εγχείρημα.  

Το μόνο που πετυχαίνουν είναι να δίνουν τροφή στα παπαγαλάκια της κυβέρνησης να φτιάχνουν σενάρια και συνωμοσίες. 

Ας αλλάξουμε οπτική γωνία. Πάμε σε εκείνους που έφυγαν και τώρα θέλουν να επιστρέψουν στην ενεργό πολιτική. Έφυγαν γιατί πίστεψαν πως το ΠΑΣΟΚ ξεπεράστηκε από τις εξελίξεις. Ότι δε θα μπορέσει να ορθοποδήσει ποτέ ξανά. «Γιατί όσοι έμειναν έφτιαξαν ένα μικρό, δικό τους ΠΑΣΟΚ» υποστηρίζουν. Άρα, με αυτό το ΠΑΣΟΚ δε θέλουν να έχουν καμία σχέση. 

Δεν ασχολήθηκαν με την πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ που θα οδηγούσε σε νέο κόμμα. Δικαίωμά τους.  Ας το αφήσουν όμως πια να τραβήξει τον δρόμο του. Οι ίδιοι πρέπει να πάψουν να ετεροπροσδιορίζονται. Δεν πρέπει η δύναμή τους για επικοινωνία να είναι η κριτική που κάνουν στο ΠΑΣΟΚ. Οφείλουν να προχωρήσουν μπροστά και να διεκδικήσουν τη λαϊκή στήριξη. 

Με τις προτάσεις τους και τα ονόματά τους. Και όχι με παρένθετα πρόσωπα του τύπου να βρούμε έναν νέο να βάλουμε μπροστά και εμείς να λέμε ότι βάζουμε πλάτη. Αυτή η λογική τους αδικεί όλους. Και τους παλιούς και τον όποιο  νέο. 
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ειδήσεις Δημοφιλή Σχολιασμένα
ΔΕΙΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ